kalbi tek tüfekli erdi
küçük yaşta kaybetmişti şairini
üvey anneydi yolculuğu
babası nüfusta eski
yaşamda genç ölmüştü
annesi
Sessizce konuşmak
Sımsıcak gözlerine akmak
Gözlerimden
Sakin sessiz dokunuşlarla
Ellerim kadar konuşmak
Karanlığın yağdığı şemsiyesiz günlerde
Sen yeşilsin adın ilkbahar
Ben kuruyan yaprak
Mevsimim sonbahar
Sen merhaba dersin
Doğan güne
Hayatımda
Bir tek sana kıydım serçe
İki lastik arası taş değildi attığım sana
Yüreğimdi
Seni öldürdüğüm günden beri
Katilim
Topraktı sesin
Su içince gür çıkan
Kelimelerin çitildi
Cümlelerin meyve
Damla damla içerdin gün ışığını
Çabucak büyümesin sözlerin diye
Her kelime bedenimizi kavrar
Şeklimiz olur cümleler
Bazen şişman bir aşk ağır gelir
Az acılı bir diyet önerir doktorlar
Bazen üstümüz açıktır hafifte mini
Aşkın ceyranın da kalırız
Şiir ağlıyor
Her yanını nasır bağlamış
Karanlık ağacının yaprakları dökülüyor
Gözleri ışığa kapalı
Hep bir adım gerideki sevdalarda
Şiir ağlıyor
Özgün kelimelerle dolu şiir bahçemde
İpek kozalarına takılmış cümlelerim vardı
Bir günlüktü ömrü kozasından çıkınca
Güneşi görmek kardelen yazgısı
Düşerse beyaz kâğıda siyah bedenim
Kırılgandır düşlerin gerçeğe düşümü
Siyaha yolcuyum
İç savaşım
Durağan bir bataklık
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!