xx
Bir sabah vaktinde, günün birinde
Çıktım ben evden, yalnız başıma
Az gittim uz gittim, dünya denende
Yorgun düştüm ben en sonunda
Mutlu olmak yük gibi geliyor bana
Bilmem acılarımdan
Bilmem hiç alışkın olmadığımdan
Şimdi hazan vakti yer gök sarı kar yağmadan
Gitmeliyim, şimdi ben dağlara kar düşmeden
Yoksa çamurdan kazılmaz kara toprak denen
Gitmeliyim şimdi ben, dağlara kar düşmeden.
Sen gönlümün baharı oldun geçmiş yıllarda,
Kaçarsın şimdi benden, nerede görsen neden,
Hal hatır sormaz oldun görsen’ de sen yollarda,
Kaçarsın şimdi benden, nerede görsen neden?
Bir zamanlar severken, deli gibi sen beni,
Havada bulutlar var mevsim artık sonbahar
Gönlümün neşesi yok, hüzünlüyüm ben yine
Göçmen kuşlar havada, yine dönüp dururlar.
Gönlümün neşesi yok hüzünlüyüm ben yine.
Yaz bahar hayal olmuş, ağaçlar dallar yasta
Bu sabah gözlerim, dalıp gitmekte
Gönlümün şevki yok, bu gün nedense
Her sabah kalkınca, yüzüm gülerken
Gönlümün şevki yok, bu gün nedense.
Dalgın’ da gözlerim, günün başında
&&
Gönül susuz, bir toprak gibidir
Sulanmak ister.
Aşk ister sevilmek ister.
Sevgi ile aşk ile sulayacaksın onu.




Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!