Ermenek ten geldi pekmez helvası
Kimse bilmez, amma var çok faydası
Katkısızdır, hoşlanırdır her yiyen
Çünkü konmaz hiç şeker hoştur tadı
Tükenirken şu ömrüm, bir kaderin yolunda
Zamana yenik düştüm, dünyam karardı birden
Hiç dertsiz geçip giden, bir ömrün baharında
Zamana yenik düştüm, dünyam karardı birden.
Hayat dolu şu ömrüm, rüzgâr gibi eserken
xx
Adına son bahar denen zamanda
Zoruma gidiyor böyle yaşamak
Kalmadı ne bir dost ne de arkadaş
Zoruma gidiyor böyle yaşamak.
Adına son bahar denen zamanda
Zoruma gidiyor böyle yaşamak
Kalmadı ne bir dost, ne de arkadaş
Zoruma gidiyor böyle yaşamak
Oldum da evimde ben bir kiracı
Kar yağıyordu.
İçine çekiyordu beni, doğanın sessizliği
Issızlaşıyordum.
Ortalık sakin sükûnet içindeydi.
Buza kesmiş bıyıklarımla karda bata çıka yürürken
Yordun da hayat beni, küskünüm şimdi sana
Sen dünyamı kararttın, acımadın hiç bana
Acımızdır hayat sana
Eğer sen yaşamayı bilmezsen
Sensin demezsen.
Alır çarpar seni , bir duvara
Sen bu hayata eğer güven vermezsen
Verir cezanı.
Gitmez ya , gitmiş işte
Nasıl olduysa bu gün mezarlığa gitmiş adam
Merak etmiştim sordum.
Ölen kimdi?
xx
Oturmuş havanda su döver biri
Dedim ki konuşma tanıdım seni
İçeri girdim.
Daha girer girmez hissetim barut kokusunu.
Eşyalar, ortalığa atılmıştı.
Her taraf dağınıktı.
Birden gözüme ilişti, ortalıktaki yaprakları açık defter.
Bu bir günlüktü.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!