Çok oldu hayattan bıktım bıkalı
Yanaşma şu benim yalan dünyama
Gönlümün sahibi, sensin diyerek
Aldatma sen beni, inanmam sana
Olmadık sözlerle, ümit vererek,
ben, Allah'a inandım
Allah'n varlığına, bir olduğuna inandım
Kaderine, kaderin bizi yönlendirdiğine inandım
isminin, Rahman, rahim
Ne yalan söyleyeyim.
Bana, şu dünyada yaşadın mı derseniz yaşadım.
Zaman geldi güldüm eğlendim
Zaman geldi ağladım.
Sen, geceyle gündüzü görmüşsen
Sen ne güzel insansın demektir.
Bir’ de sen şükredip Allah demişsen
Allah’ da ret etmez himmet verirdir
Ey benim içimi kemiren karanlığım
Bu sabah sen güneş oldun, doğdun içime
Biraz olsun gönlüm şenlendi bu gün.
Neşelendim.
Ben, ana çocuğuyum.
Anne nedir, bilmem.
Hep ana dedim büyüdüm, anama.
Dilim dönmez anneye.
Hayatımda bir kez demeye kalktım onu’ da birine yağ çekmek için.
Batı dedim kuzey dedim doğu dedim
Yaşadım pek çok, Anadolu şehirlerinde.
Dostluk gördüm, insanlığı öğrendim
Misafir kaldım’ da Anadolu köylerinde.
Kardeşçe yaşamayı, öğrendim oralarda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!