Ahmet Yüksel Şanlıer Şiirleri - Şair Ahm ...

xx

Sanırım artık son durağa geldim

Gelmişim ömrün sonuna.

Ömrümün sonuna, daha gelmeden
Yoruldum dostlarım, hayat yolunda
Şu fani hayatta, yüzüm gülmeden
Bir baktım, gelmişim ömrün sonuna

&&
Gençlik yoluna, oturmuş bir adam
Gençlere bakmakta, o hiç durmadan
Hayaller kurmakta, gözler hep dalgın
Gençliğim nerde der, iç çeker adam.

Sen düşmüş isen elden ayaktan
Koşar yanına dostlarından gerçek olanlar

Unutma giderken ahret yolunda
Sevap dolu heyben olsun omzunda

xx
Bir sabah vaktinde, günün birinde
Çıktım ben evden, yalnız başıma
Az gittim uz gittim, dünya denende
Yorgun düştüm ben en sonunda

Mutlu olmak yük gibi geliyor bana
Bilmem acılarımdan
Bilmem hiç alışkın olmadığımdan

Şimdi hazan vakti yer gök sarı kar yağmadan
Gitmeliyim, şimdi ben dağlara kar düşmeden
Yoksa çamurdan kazılmaz kara toprak denen
Gitmeliyim şimdi ben, dağlara kar düşmeden.

Sen gönlümün baharı oldun geçmiş yıllarda,
Kaçarsın şimdi benden, nerede görsen neden,
Hal hatır sormaz oldun görsen’ de sen yollarda,
Kaçarsın şimdi benden, nerede görsen neden?

Bir zamanlar severken, deli gibi sen beni,

Havada bulutlar var mevsim artık sonbahar
Gönlümün neşesi yok, hüzünlüyüm ben yine
Göçmen kuşlar havada, yine dönüp dururlar.
Gönlümün neşesi yok hüzünlüyüm ben yine.

Yaz bahar hayal olmuş, ağaçlar dallar yasta