Sevmeyi unutmuş, gönüller gibi
Bir tuhaf haller var, günlerdir bende
Sessizlik içinde, durduğum yerde
Şu yorgun gönlüm, üzmekte beni
[ iceri ]
Her ömrün sonunda bir ölüm varsa
Sana’ da bu ölüm, gelmez’ mi sandın
Hem gece hem gündüz sürdüğün sefa
Yürekten yaralı, bir insan gibi
Beklerim ben şimdi, kaldığım handa
Ne zaman çalınsa, bu hanın zili,
Yüreğim kanıyor.
Oysa yıllar geçti, bu yaramın üzerinden
Ne kurutabildim, ne dindirebildim içimdeki yaramın acısını
Ne güzel söylemiş bize atamız
Yurtta sulh cihanda sulh derken
Bu sözle huzura ermiş halkımız
Sen ben bitmiş ülkede birden
Sen bahar yazsın, çiçekler açtıran
Bir güneşsin her sabah nurlar saçan
Gözlerin her dem yeşilden can yakar
Sen nihansın sevdirirken nazlanan.
&&
Bir dağ gibiyim.
Ormanların sessizliği var üzerimde
Koyaklar ıssız.
Kuşlar ötmüyor, ağaçlar üzerinde.
Ey benim can yoldaşım hayatımın baharı
Unuttun gittin beni, gelmez oldun yanıma
Sen iken şu dünyamda şu gönlümün yarısı
Artık sen gelmez oldun, kimler çeldi aklını
İkimiz gezinirken, akşam vakti kumsalda
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!