İnsana, dinsizmiş gibi bakarsan
Sırtını dönerdir, seni görünce.
Hepimiz insanız, diye bakmışsan,
Âlemi dost yapar, laik düşünce.
Eşitlik içinde bakan gözlere,
Düşünmek’ mi?
Asla!
Düşüne, düşüne bu hale geldim saten.
Artık, ben!
Ne, geçmişimi hayal etmeyi
Ne’de, geleceğe ait bir şeyleri, düşünmek istemiyorum..
Ne yapıyorum, ben yine
Küllenmiş bir hayalin, ateşini deşiyorum.
Yüzlerimden oluk, oluk düş yağmurları süzülürken.
Pişmanlığım üzerine hayallerden bir dünya kurmaya çalışıyorum.
Rahatlık batmış gibi, oturduğum yerimde.
Kaybedilmiş, bir mutluluğu aramaya çalışıyorum
Kapılmışım rüzgârın birine
Dağlar geçmişim tepeler geçmişim onunla
Nerelerden geçtiğimi nerede olduğumu bilmeden
Gitmişim rüzgârın içinde.
Neyse ‘ki çok geçmedi baktım
Takılıp kalmışım, hasat kokan bir düz ovanın engelinde.
Duyarsız olmuşuz
Ölümmüş savaşmış, kimin umurunda.
Üç günde!
Acımızı bile, unutur olmuşuz.
Kula kul olmuşuz.
Nerede şu ömrümün yaz baharı
Esiyor şimdi, hazan rüzgârları
Baştan sona, hüzün dolu içimde,
Esiyor şimdi, hazan rüzgârları
Mevsimlerden şimdi hazan mevsimi
Aşkımla helâk oldu gönül, sevda yolunda
Ser vermeye geldim sana, Allah huzurunda
Pâymâl hale düştüm nicedir, ölmeliyim ben
Ser vermeye geldim sana Allah huzurunda.
Aşkınla helâk oldu gönül, sevda yüzünden
Tanınmaz biriymişim gibi, bakma bana.
Ben!
Kuytu köşelerin,
Parklardaki kırık bankların arkadaşıyım.
Gelip geçenlerin bakışlarıyım.
Bir güneş batmakta, karşı dağlardan
Kendini kaybetmiş, dağlar içinde.
Ya doğar ya doğmaz, belki sabahtan,
Dalgınım ne varsa, benim halimde.
Gözlerim yaş dolar, akşam olunca,
Birinin mayasında, Türklük varsa
Gönlünde yatardır, Türk’ lüğün aşkı
Gitmişse Türk diyen Türklük yolunda
Gönlünde yatandır, vatan sevdası
Özü Türk olanın, vatan aşkına,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!