Yüreği yanan bir anne var karşımda
Kollarını açmış, Azraile kol kanat geren
Ne yapacağını bilmez şaşkın!
Eriyor boncuk, boncuk döktüğü gözyaşlarında.
Nasıl dayansın, acısına yüreği
Kalbinden vurulan insan ağlamaz
Ya ölür ya sever, vurana kızmaz.
Arkasına bakıp, avcıyı görse,
Ben sana ne yaptım da vurdun demez.
Merhaba Suna.
Biliyormusun, Lapa, lapa kar yağıyor, şu anda dışarıda.
Ve ben!
Seni düşünüyorum, bu ayaz gecenin ikinci yarısında.
Uykum yok.
Yatıyorum, uyuyamıyorum.
Bakıyorum sana!
Ne zaman görsem, başın ellerinin arasında devamlı düşünüyorsun
Biliyorum, dizlerinin önüne oturtmuşsun geçmişini
Hem kızıyorsun, hem keşkelerini sorguluyorsun.
Sorgulasan ne fayda, keşkelerini!
Telefisi yok’ ki geçmişinin, ölümden başka.
Hatırlıyorum.
Sisli soğuk bir zemheri gecesiydi, hayatımın değiştiği an.
Yürüdüm, yürüdüm
O gece,
Sisler içinde soğuktan tir, tir titrerken.
Şaşkındım.
Kader demişim
Ben kendimi kaderin ellerine bırakmışım.
Ve mevsimler yıllar içinde orası burası derken
Diyar, diyar gezmiş dolaşmışım.
Ne kadere küsmüşüm,
Kader demişim.
Teslim etmişim kendimi, kaderimin ellerine
Bir müddet sevgi hürmet görmüşüm kaderden
Sonra, hışmına uğramışım kaderin
Dövmüş beni evire, çevire.
Ve!
Kadere bak kadere.
Almış’ da ipi eline, gidiyor kendi kendine.
Ve!
Diyor’ ki!
Müdarem yok, benim kimselere.
Yine ben dalgın, dalgın bakıyorum ufka,
Aklımda kömür gözlüm, gönlümün sultanı,
Ey benim kömür gözlüm, kurbanım ben sana,
Sendin bir zamanlar sen gönlümün meralı.
Seni düşünüyorum, gözlerim kapalı,
Gönlümün şevki yok, gelme üstüme
Nev bahar geldiyse, bundan bana ne
Mevsimler derdime deva vermezken,
Nev bahar geldiyse, bundan bana ne.
Her mevsim bir azap verip geçerken,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!