Ahmet Yüksel Şanlı Er Şiirleri - Şair Ah ...

Ahmet Yüksel Şanlı Er

Ne yaptım da güzelim deli ettin sen beni,
Sen ne zalim birisin, beni yaptın serseri.
Sokaklarda ipsizim, sen vefasız yüzünden,
Sen ne zalim birisin, beni yaptın serseri.

Sokaklarda gezerken, sen gelince aklıma,

Devamını Oku
Ahmet Yüksel Şanlı Er

Bahçemdeki güller gibi, açtın’ da baharda
Ben koklamadan ben seni, soldun baharında
Olmaz güzelim böyle, şu gönlümdeki senken
Ben koklamadan ben seni, soldun baharında.

Hicran dolu gönlüm hala hasretle yanarken

Devamını Oku
Ahmet Yüksel Şanlı Er

İçimi acıtmıştı.
Parçalanmıştı yüreği, acıyla sızlamaktan.
Kan ağladığı belliydi yüreğinin kanamasından, pişman olmuş halinden.
Gülmüyor.
Gülemiyor, hep düşünüyordu.
Dalgın, dalgın ağlamaklı gözlerle, uzaklara bakarken!

Devamını Oku
Ahmet Yüksel Şanlı Er

Özlemim var, bir yerlere.
O yerler’ ki,
Yörükler yatağı, Barcın yaylası ve Yelli bel dağları…
Gözlerimin önünde,
Hiç aklımdan çıkmayan, o yerlerde yaşadığım çocukluk anıları…
Ne güzeldi, oralar..

Devamını Oku
Ahmet Yüksel Şanlı Er

Gözlerinin içine baktım.
Derin korkutucu bir kuyu vardı, gözlerinin içinde.
Bakmaya, korkmuştum.
Yaşanmış bir ömrün, hüznü vardı buruşmuş yüzlerinde.
Oku diyordu hayatımı, oku yüzlerimden.
Ben dedi, söze başladı anlatırken.

Devamını Oku
Ahmet Yüksel Şanlı Er

Bir rüzgâr, esti.
Kopardı darmadağın etti bizi.
Ne yaprak bıraktı ne bir dal gövdemizde.
Hiç bilmediğimiz bir tarafa savurdu, savurdu durdu hepimizi.
Bizlere, sormadan…
Ne ana ne baba ne bir kardeş bıraktı.

Devamını Oku
Ahmet Yüksel Şanlı Er

Sözüm sana, ortalığı bulandırma istersen
Yoksa bir gün, yaptığına sen’ de pişman olursun
Böyle devam edersen sen, unutma’ ki gün gelir;
Yaptığından dolayıdır, Allah’ından bulursun.

Bent çekmekle, akan sular yatağında dursaydı

Devamını Oku
Ahmet Yüksel Şanlı Er

Pür-nâr ile yandım yanarım sevda yolunda
Görmem, nicedir Ley’ lamı, varken hayatımda
Hasret dolu gönlümde hüzün, sevdalıyım ben
Görmem nicedir Ley’lamı, varken hayatımda.

Ah nâr -ı firak yaktı küle döndüm yanıyorken

Devamını Oku
Ahmet Yüksel Şanlı Er

Kırılmış dal gibi, ağaçta sallanırken
Tuttular kolumdan, attılar bir çöplüğe
Ezildikçe ezildim, gelemedim kendime
Rezil oldum rezil, ömrümü bitirirken.

Çileli ömrümün, dayanılmaz sonunda

Devamını Oku
Ahmet Yüksel Şanlı Er

Arsız gibi davranma sofranda
Derler kaba yerken sana bak gör sonra
Aklında bulunsun, bu sözüm boş verme
Yerken, sana arsız demesinler dâha


Devamını Oku