Ahmet Yozgat Şiirleri - Şair Ahmet Yozgat

1/:
Kur örsünü kabirler rıhtımına
Demircisi son şehrin...
Çorak vahalarda uyuyor güvendiğin kahinler
Dağılmış şirazesi kutsal hıncının
Hurmaların ağustosu delirmiş

1/:
Sormadın hiç sevdiceğim:
Neden yedi başlıdır aşkın ejderi?
Yani yürek akar burnundan alev yerine.
Niye?
***

1/:
Gün çavar şiirimin üstüne...
Bir kervan nara atar,
Çöllerde ve üç beş kalibrelik kumlar azdığında.
Beni bulman için o naraya tutunurum işte,
Zamanın su yolu Leylane...

1/:
Boz toprak üstünde umutlar dikip
Issız hudutların serinliğine
Mıhlayıp parolayı
Sonra bir cıgara içimi
Mola da dizilip yola

1/:
Sürgün oldum içime dilber...
***
O dağ diplerinden fışkıran insan benim,
O ki yırtan ufuklara gerili ipekten gipürleri,
O “osurup avucuna”

1/:
Aşka binmiş süvari suvari akar...
***
Bir akın evvelindeyiz baharın eşiğinde,
Akın var ey kapıkulları Ahmetyozgatistan’a...
***

1/:
Biz bilsek de agam,
Ya da bilmesek de yüzer içimizde tarih kervanı...
Her anı çızıktırır parşömenlere bir batınik katip,
Umursamaz yazılanı gnostik bir Ebiyonit,
Varsın sönsün ışığı tarihlere hükmeden tacın,

Çivi çivi Hammurabi,
Kadak kadak çeribaşı tarihinde ilk saba…
Demem o ki saltanat dersindeyiz bugün uşaklar…
Bak, sessiz, alt yazılı filmleri anımsadım şimdi, ya siz?
Ayrıyeten en yazılı, taşlarıa tanık bu gez göz diyarı obelikste,
“Ancak alimler hakkıyla korkar.” Dı ve ben işitmiştim dedemden,

1/:
Sanırım ki acıktı kalbimin bir yakası,
Öbür yarısı ayrılığın pençesinde,
Cisimsiz hayallerle boğuşma harmanında,
Özünü cesaret sanıp ateşler arasında kanat çırpmada.
Kanında çılgın atlar şahlanan her adam gibi,

1/:
Faydası yok ağlamanın,
Bırak taşsın Yeşilırmak! ...
***
Bir arsız,
Ve yapışkan firak,