Ahmet Yozgat Şiirleri - Şair Ahmet Yozgat

1/:
Sonunda güneş doğdu.
Nihayete erdi sihirli gece.
Ama biraz uzadı işim.
Son düşlerimi görmeye gittim
Birazdan geleceğim.

1/:
Duyuyor musunuz beni?
Heeey!
Çevrede kimse yok mu?
Bakın ben geldim
Yani en küçük dünyalı

1/:
Kalem gibi sipsivri minareler,
Durup dururken neden yatarlar bir yana?
Oysa onları bin bir itina ile
Dikmişti mimar başı Sinan ağa.
Elleri bulanmıştı harca.

1/:
'Ey ahali!
Duyduk duymadık demeyin! '
Ben ormanların kralı aslan...
Hepiniz şimdi beni dinleyin! '
Bizim ekmek teknemiz orman

1/:
Küçüktüm, küçücüktüm
Tek neşem çember çevirmekti
Çevirirdim yaptığı çemberi
Bizim demirci Ekrem ustanın
2/:

1/:
Bereketli bir gündü
Biz üç arkadaştık
Çıktık kararlı ve ivecen
Dünyayı çevreleyen dağların yamacına
Oturduk bir taş başına

1/:
Bizim sokaktaki dilenciler
Asıp bir elini havaya
Bütün gün dilenirler.
2/:
Bizim sokaktaki dilenciler

1/:
Toprakta deprem
Mahallede köpek
Ve beşiğinde bir bebek...
1a/:
Sallandı bir sabaha karşı.

1/:
'Bizim zamanımızda...' Diye
Bir başlarsa konuşmaya
Pamuk sakallı geveze dedem
Sonu gelmez diyeceklerinin
2/:

Dede canın gözlüğü çekti ilgimi
'Bakayım hele şuna.' diye aldım elime
'Eyvah.' tutamadım düşürdüm yere
Kırılıverdi gözlüğün camı
Ben kaşıyarak kafamı:
'Şimdi ne etsem? '