Ahmet Tevfik Ozan Şiirleri - Şair Ahmet ...

Ahmet Tevfik Ozan

Harput'ta çicekler.. Dua Dağı’nda
Biri GAMZE,belli..güzel mi,güzel!
Bir gece ansızın,Cennet Kapısı
Açıldı, çağırdı; bir esrarlı el
GAMZE uçtu, gitti..sessiz ve güzel!

Devamını Oku
Ahmet Tevfik Ozan

Sanma yakut, sanma elmas; tende bir çiçek açar..
Bir kabirde, can soğurken; taş toprak arasında..
En sevgili, dost gönüller; ürkek ve mahzun uçar..
Belki Hayat bir titrek an..varla yok arasında! ..

Devamını Oku
Ahmet Tevfik Ozan

Akacak; nehir gibi, kan çanak vadilerde..
Başını çarpa çarpa, ömrüm; kayalıklara! ..
Kulağımda, bir tunç ses:”… o yeşil deniz nerde? ..
Hasreti ne gün biter, suyun; sır balıklara? ...”

Yakacak, en son şair; günah heykellerini..

Devamını Oku
Ahmet Tevfik Ozan

En güzel şiiri yazmayı, hiç istemedim..
Kilimcilikle uğraşmaya niyetim yok! ...

Devamını Oku
Ahmet Tevfik Ozan

Gözlerim, kartalların ürktüğü bir uçurum
Ezel ve Ebed kadar, bir bilinmez sonu var!
Tutunmuş kirpiğime titriyor, korkuyorum
Bedenim, boşluklarda bir kuru yaprak kadar! ...

Devamını Oku
Ahmet Tevfik Ozan

Kubbeler, kubbeler.. kurşun kubbeler!
Bir kurşun, bir namlu; bir yürek deler! ..
Hergün nakış nakış ördüğünüzü
Sonra delmek niye.. niye, kubbeler? ..

Bir yeşil tütsüdür, kandilde; zaman..

Devamını Oku
Ahmet Tevfik Ozan

Yağmurdan sonra güneş açınca
İçim içime sığmaz olur..
Ellerim ıslak çimenlerde dolaşır
Gözlerim, göklerin maviliğinde..

Ağzımda olmamış elmaların ekşiliği

Devamını Oku
Ahmet Tevfik Ozan

Bosnalı çocuklar ağlamıyor ya
Beni kahreden bu... günler, geceler!
Boyunca, cam hançer gibi insafsız
Her şey delik deşik... eşya ve rüya!
Bosnalı çocuklar ağlamıyor ya!

Devamını Oku
Ahmet Tevfik Ozan

Haksız yere dövülmüş bir çocuktum, dün gece
İç çeke çeke düştüm, yataklara; ağladım...
Soğuk duvarlar emdi, sıcak göz yaşlarımı
Haksız yere dövülmüş, bir çocuktum dün gece.

Aktı, gözlerimden; aktı, sokaklar..

Devamını Oku
Ahmet Tevfik Ozan

Çarpsa başını, taşa.. 'Ah! ..” demek bile geçmez
Berrak kafatasından, suyun; yıllar, yıllarca...

Ansızın güneş okşar; toprak ten kokan, sıcak
Ana kucağı olur., yorganı berrak sema!
Hayat, artık bir çiçek; bir karanfil kokusu..

Devamını Oku