Karar Verdik
Neredeydin başkanım, bizi hep uyuttular?
‘’İman kurtarma’’ deyip, batıl bir yol tuttular.
Yıllarca söz verdiler, en sonu unuttular.
Yetmiş yıldır bitmiyor, bitmiycek bu kargaşa
Kahraman askersin duyur şanını
Bayrağın rengine kattın kanını
Eyledin vatana feda canını
On sekiz on dokuz yaşında Mehmet
Belki yürüyordun belki süründün
Öyle söz verdim.
Bu aşkı kurban etmeliyim
O beni öldürmeden,
Ben onu öldürmeliyim.
Esnaf ……………..
Geçenlerde dükkâna
İki çantalı geldi
Kolunu çarpıp yere
Sanki masayı deldi
Şu kadar borcunuz var
Tersinden anladın galiba lafı
Seyreldikçe sıklaştırdın boş safı
Derken hain sardı dört bir tarafı
Ah Kırkyalan, Kırkyalan
Adın doğru sen yalan
Şu garip yeryüzünde anlaşılmaz öykümüz.
Kırk yıldır taşa çaldık çile çekti gönlümüz.
Kıymetini bilmeden boşa geçti ömrümüz.
Kırk yıllık bir ömrün hüsranı şimdi.
Gözümdeki mor mor halkalar şimdi…
Maveradan kutlu bir müjde sanki,
Umudum, bir tanem, canım Haydarım!
Sularla çağıldıyor gönlüm inan ki!
Tenimsin, ruhumsun ve diğer yarım.
Allah’ımdan bana kutlu hediye,
Aldı Saliban
Dedim bu diyalog? Dedi filimdir.
Dedim salya sümük? Dedi rolümdür.
Dedim ki ecnebi? Dedi kolumdur.
Ecnebiye kolum dedi Saliban.
Bir elinde kalbim, birinde şeker…
Kırılan kalbimde bir çil kelebek…
Artık oynamıyorum yüreğimi ver.
Oyundan anlamayan ey hırçın bebek!
Çürük elma çıktın sen ey sevgili!
Hasret sözcüğüne tutsak özlemim
Sıla gözlerimde buğulu camdır.
Çile yaftasında o ki gözlemim:
Özlemin vergisi hüzündür, gamdır.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!