Belim sındı büzüldü sən gedəndə ,
Gözümdə yaş düzüldü sən gedəndə .
Dönüb baxdın gülüm qəlbim dayandı ,
Ürək məndən üzüldü sən gedəndə .
Onun için duvarlar
Hapishane barları idi
Pencere gecenin karanlığına bakıyordu
Uzaklardan ses gelmiyordu
Gecede yıldız yoktu
Bakışları gecenin karanlığının esiriydi.
Bazen bahardan
Bir zaman sonbahardan
Ekmek ve buğdaydan
Bazen hapishaneden
gündüz ve gece
Ay ve güneşten
senin siyah gözlerinden
Hüzün akıyor
Ağrı filizleniyor
Ve sen dünya tarlasından
yalnızca üzüntü biçersin...
Öncelikle
seni hikayelerden anladım
Kazılan dağlardan
çöllerin deliliğin den
Gözlerin yağmurundan
Tren çoktan hareket etmişti;
o, başını
soğuk cama yaslamıştı.
Dışarı bakıyordu;
yağmur yağıyordu…
hangi gölgenin sığınağı altında
yaşamak istiyorsun
Peki hayallerinize ulaşıyor musunuz?
Bu siyah gölgelerin altında
köklerin
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!