Kesişme, ölü bedenlerin
Ruhlarını bulup yükselmesi
En yükseğe en yükseklere
Ve birleşen yolların ayrılması
Bir zombiye döndürmez mi insanı
Ki o yer kendi beynini
Kime ne benden kime ne senden
Kimler sevmedi ki beni
Kimler sevmedi ki seni
Benim seni
Senin beni, sevdiğin kadar.
Aşk paradoksu
sertleşmiş damarlarımda incelen
göz kamaştıran paha biçilmez söz
zamana kurulmuş bir kalp kriziyken
öğrenmeli insan içindeki gçimsizliği neden
Medeniyetler kurduk yüzyıllardır
Temelleri toprak temelleri balçık
Maviye boyamak yetmezdi şüphesiz
Denizlere balıklar da koymalıydık
Taştan tahtadan silahlar yapardı atalarımız
yıllardır yas tutuyor
................gözlerim
ben ki
.....asırlardır
......yolunu gözlerim.
usuma vurulan zincir
.............yaygın temas
insanlığım hareketsizdir
......bağlarından ayrılmaz
yalnızılık, o ruhu özgün kılan
Sayeler Arasınsda II
ah özge karanlıklar, kendi karanlığımdan
sıyrılmadan uğradığım, aydınlıkta öküz soğuğu,
nasıl da egemen olurlar düşlerime,
ve bir engel gibi biterler sevişlerimde.
gölgeler tesbih taneleri gibi dağıldığında
korkusuzdur hayaletini yitirmiş çocuk
kural tanımaz meczuplar arasında
kılıç keser kağıttaki düşü
bir bir dökülür demir düğmeler
Döner bir sandalye gibidir
Mutluluk
Hızla döner insanın başı
Alıştığında kaçırır
Olumlu nüansları
Sabit olduğundaysa
ırzına sarılmış bir
savaş mağlubunun esşi
başka bir kuşatmaya
bir tekerrürdür yalnızca
savaş meydanlarında
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!