Denizciler bilir en iyi seni
Ey fırtınalı deniz korkutma beni
Ben anlamam iskeleden sancaktan
Ben anlamam yelkenden pruvadan
Ey fırtınalı deniz korkutma beni
gece hükmeder karanlığa
derin bir yalnızlık sürer kuytulara
küçük bir kız uzatır kollarını yıldızlara
ki yıldızlar tek ışıktır dağlarda
işte bu yüzden uzanır uzanırda
Geceleri çıkma dışarıya
Kaş göz işareti yapıyor yıldızlar sana
Bak sonra kötü olacak
Söndüreceğim yıldızları
Geceleri dışarıya çıkma
......................'Yüreğimin izlerini taşısın gözlerin'
nicedir bir imgeye hasret yüreğim
........................imgem olur musun
..........hatta onu bırak
............................ihtiyacım
Benim için en zor olan
Birine bakmandı
Öylesine bile olsa, sadece bakman
Birini sevdiğini söylemendi
Baban bile olsa benim dışımda
Ve sevdiğine lanet okuyamamaktı
Gözlerim dumandan
Görmez olmuş
Şu dışarıdaki ışık
Ne kadarda karanlık
İçim duman olmuş
LXVI
Dört yanımı günahlar sarmış
Bir başımı sevaplar almış
İnsanlığım iki aradayken, bana
Bir başıma inanmak kalmış.
soğuk bir nefes gibi
ulaştın ciğerlerime
ve ben seni ısıtıp
yaydım bütün bedenime
hücre hücre
hücrelenmiş fikirler arasında bir seçim yap
kördüğüm bağlan ve reddet diğerlerini
savaş ölene dek, taşıyanlarla faklı bayrakları
görceksin kıyımdan başka kazanan olmayacak.
biz siyam ikizleriydik
bizi ayırdılar
bir cerrah titizliğiyle
annen istemedi
soysuz buldu
baban istemedi
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!