Aklıma sis çökmüş
İki adım ötesini görmez olmuş
Dolu son bahar bulutlarına Dönmüş gözlerim
Yağmurlarla yarışır olmuş
Bir kış gecesi ayazında donmuş yüreğim
Ve bir ayyaş kimsesizliğindeyim
tenha bir karanlığım
........bir sokak arasında
terk edilmiş bir ahırda
.......eski oraklar kırık
belki bir kaç kürek sapı
.....toprağa dönmüş saman artığı
avazı çıktığı kadar bağıran gün
.......gül ortasında sevişen arılar
kimbilir kaç koza yarılmıştır
..........................bugün
tabiatın iç huzuru bahar
...........'Öz varlık hissedilen değil
...............................hissedendir'
I
yaşarken kendine geç kal
sonra çıldır ölürken. terk et!
Kristaller kırılır
Üzerlerine çekiçle vurulduğunda
Cam dayanıksızdır darbelere karşı
Saydam ve kırılgandır her can
Cam gibi, kristal gibidir yaşam
Dayanıksızdır, dayanıksız olan her şey gibi
“Sen bir adamdın, o kadar yalnızdın ki
…………….Bir sıfatın bile yoktu”
boş mu alabilir miyim sorusuna
……muhatap olmamak için,
vazgeçtiğim iskemle, elveda
..................................'şimdi sen,
...................................yoksul bir kentin göbeğine düşürülmüş
..............................................bir lamba kadar mesut olabilirsin'
bir girdap sessizliğinde boşalır kavmim
tumturaklı yıldırımlar yıkanır yıkılır
hiç aklıma gelmezdi kışı görmeden gideceğin
uzaklara, çok çok uzaklara
……………………………yıldızlardan da
……………………………………….uzaklara
hatta dünyadan da
insan hep bir şeyleri ardında bırakır
'Benim gibi yansaydın
yanmazdım'
fosforumu yitirdim
..................yokluğunda
şeffaf bir düşünce gibiyim
farzumuhal dönmüşsün
ellerinde el yüreğinde yürek izi
bir sevdadan düşmüş
.......kırık döküksün
anlamışsın istediğinin olmadığını
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!