Her işini kendin yapardın
Miçosu yoktu geminin kaptan
Tayfası, kamarotu hatta
Çarkçın bile yoktu kaptan
Yalnız açıldın denize
Yandım anam dedi bir
Yakmıştı biri canını
Onun da canını
Başka biri yaktığından
Ve sonsuz bir zincir gibi
sana yazdığım ilk şiir olacak bu şiir
ama son şiir olmayacak
sen yanımda oldukça biliyorum
içim hep sevgiyle dolacak
o kadar mutlu olacağım ki
ben tuhaf ben garip bir yıldız gibi ışıksız evrende
içimde ne zamandır uğuldar kurt soğuğu
hangi çerçeve taşır ki artık gövdemi
ben kaysam hangi yörünge kabul olur teyel
asılan kaç kayıp değer taşır kendine
Kırık döküktü her yerin
Çıkık içindeydi bedenin
Ve sen, bir doktor yerine
Bana geldin
Niyetin geçirmekti acılarını
......................'havayı ısırdı adam ama
.............................havadan bir tat alamadı
...........................................hava tatsızdı
devrik ruh iklimlerinde yamur çağı,
kimbilir, belki de bu son çağrı,
Aşkı tanımayan
Değerini de bilemez
Umursamaz elindekini
Hep daha fazla önem verir
Daha değersizlere
Kalbine güvenmez
kılıcın keskinliğinde yıkılırken surlar
harput ve marut simyanın ilk ustaları
öğretti insana büyünün sırrını
şimdi babil kuyusunda sessiz
şeytanın dostu ikiz melek
kötülük ayinlerinde söz ederken failler
..................'Her giz kendine gizlenir'
sus payında derinleşir hayat
sükut denir sorgular çıkmazında
tende kesik bıçak derin mana
gizlenmiş cevaplarda dağılır ayna
herkesin bir ütopyası var
…………………….ölümün de
saklanıyor zaman perde perde
elini eteğini çek duraklardan
gidecek yolumuz var
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!