Agah Şiirleri - Şair Agah

Mâdâm ki ‘ârif itmeye terk-i sivâ
Olmaz mütecelli anda envâr-ı Hudâ
Bir dilde iki sûz-ı mahabbet olmaz
Bir fânûs içre iki şem‘ itmez câ

Her dîde gam-ı ‘aşk ile giryân olmaz
Her ebr-i siyehde feyz-i nîsân olmaz
Her şahsdan âdemiyyet olmaz me’mûl
Her bergde bûy-ı gül ü reyhân olmaz

Bir şûha dil oldı bende-i halka begûş
Düzd-i nigehi müdâm gâretger-i hûş
Bu bâgda bir bülbül-i hoş-lehce iken
İtdi beni sürme reng-i destârı hamûş

Yârun gam-ı bî-nihâyetinden geçdük
İbrâm ile olan ülfetinden geçdük
Bülbüllere riş-hand imiş hande-i gül
Geçdük o gülün mahabbetinden geçdük

Her nâzişi çok şûha niyâz eylemedük
Mihrâb-ı her ebrûya namâz eylemedük
Zîb-i bagal itmedük zer-i kalbümüzi
Tâ âteş-i ‘aşkda güdâz eylemedük

Ey zîver-i seccâde-i ‘izz ü ikbâl
Vasfunda gürûh-ı mû-şikâfân dellâl
Olmuşdu bizüm çûkada tiftik tiftik
Lutfunla yenisi oldı esbâb-ı cemâl

Ol şûhdan ümmîd-i nigâh itme gönül
Âyîneni hacletle siyâh itme gönül
Her zehr-i sitem ki virse ol mest-i gurûr
Nûş eyle vü sabr eyle vâh itme gönül

Agyâr ile sen müdâm şâd u hurrem
Ben reşkle dâg dâg ser-tâ-be-kadem
Ey şûh vefâ resmüni gamdan ögren
Ben terk-i gam itdüm beni terk itmez gam

Sensüz güle bakmadan peşîmân oldum
Zâhid gibi bâdeden hirâsân oldum
Sensüz bana sorma ‘ayş ü ‘işretden kim
Gam gibi neşâtdan girîzân oldum

Bir ‘âşık-ı dil-figâr var ise benüm
Bî-kıymet ü i‘tibâr var ise benüm
Zannum bu ki Kays (u) Kûhkenden sonra
Mihnet-keş-i rûzgâr var ise benüm