Agah Şiirleri - Şair Agah

Ebnâ-yı zamân ki ‘ahda te’kîd eyler
Aldanma ki cevr ü kîne takyîd eyler
Bir nâ-halefi ki korsın âdem yerine
Çün sâye düşer kafâda taklîd eyler

‘Ârif o kadar riyâdan âzâde olur
Reng-i ruh-ı zerdden bile sâde olur
Ger ‘aşk sana kıble-nümâdur Âgâh
Sâyende düşüp pâyüne seccâde olur

Âgâh bizüz ki bûddan nâ-bûduz
Ser-tâ-be-kadem bir âh-ı dûd-âlûduz
Bî-dâg-ı mahabbet eylerüz mahv-ı vücûd
Çün sâye ziyâ-yı mihrden mevcûduz

Geh vahşet idüp bâdeye peymâ oluruz
Geh dil gibi halk içinde tenhâ oluruz
Ammâ yine tûtî gibi bî-keslükden
Âyînede ‘aksimüzle gûyâ oluruz

Dem yok ki dil-i sûhte bî-tâb olmaz
Minnet-keş-i sâkî vü mey-i nâb olmaz
Ger çeşme-i hayvânı temâm eylese nûş
Tâ kendüsi âb olmaya sîr-âb olmaz

I
Hayâl-i la‘li tâ kim dîde-i bî-hˇ âba düşmişdür
Gözüm merdümleri bezm-i şarâb-ı nâba düşmişdür
‘Aceb sabr ü tahammül ma‘den-i sîmâba düşmişdür
Yine ‘aks-ı ruh-ı dilber dil-i pür-tâba düşmişdür
Sanursın pertev-i mehdür ki rûy-ı âba düşmişdür

Mefâ‘îlün Mefâ‘îlün Fe‘ûlün
Mu‘aşşer harfleriyle oldı târîh

Şeref-bahş-ı vezâret Âsaf-ı feth ü zafer-pîşe
Ola dil-hˇ âhı üzre her işi dünyâ vü ‘ukbâda
Bu oldı fethinün târîhi ‘Abdu’l-lâh Pâşânun
Li-vechillâh gelüp Tebrîzi aldı Köprilî-zâde

Âsaf-ı Gâzî ‘Alî Pâşâ vezîr ibn-i vazîr
Kim senâ-hˇ ânîdür ehl-i fazl u dâniş bi-z-zarûr
Nice âsaf kim zuhûr-ı hışm u tedbîrin görüp
Hırkasın başına çekd ف خ ا ر گ ف و ر ک ل
Sîr-çeşm-i matbah-ı cûd ü sehâsı hırs u âz
Dâne-çîn-i hırmen-i ihsânıdur nezdîk ü dûr

Âsaf-ı pâk-şiyem ya‘ni Receb Pâşâ kim
‘Âleme şahne-i tedbîri ile virdi nizâm
Nice âsaf ki felek şâl-i şafakfâmından
Râzı olsa ser-i zânûsına eyler ihrâm
Nice âsaf ki siyâset-gerî-i ‘adlinden
Beslenür ‘izzet ile lâne-i şâhinde hamâm