Agah Şiirleri - Şair Agah

Bir hem-dem(i) yok ki mahrem-i râz ideyüm
Endûh ü gam-ı firâka dem-sâz ideyüm
Bu deyr-i mükâfâtda ey mest-i gurûr
Vakt ola ki sen niyâz ü ben nâz ideyüm

Mün‘im düşer âteş-i cihân-efrûze
Gelmezse eger fâ’ide-i yek-rûze
Derviş-i gedâya gam-ı ferdâ olmaz
Mâdâm güşâdedür der-i deryûze

Destârını ey mâh siyehfâm itme
Subhını siyeh rûzlarun şâm itme
Küstâh olur itme iltifât Âgâha
Düşnâm ile kıl nevâziş ikrâm itme

İv yıgmagı pîşe itme seyl-âb gibi
Her hâneyi rûşen eyleme mehtâb gibi
Sâg kalmadan ölmesi dahı nef‘ilîdür
Bî-hayr olanun cihânda sîm-âb gibi

Tâ gördi şerâr-ı âhumı jâle gibi
Mâh oldı leb-i hâlede tebhâle gibi
Ey çarh hazer ki âb ile sönmez hîç
Bir şu‘le ki dûdı pest ide lâle gibi

Gerdûn yine bir garîb devrân itdi
Esbâb-ı neşâtumı perîşân itdi
Kurs-ı meh ü hurşîde nigâh itmez iken
Deryûze-ger-i hâne-i türkân itdi

Tâ nahl-i kad-i girişme yârun gitdi
Gülzârda serv-i bîd-i mecnûn bitdi
Gördük de leb-i bûse-firîbin yârun
Gül-gonçe gibi dehânını cem‘ itdi

Tâ hem-nefes-i gül itmişüz zâgumuzı
Müstagnî-i bülbül eyledi bâgumuzı
Ger sûz-ı mahabbet itse te’sîr Âgâh
Leb-rîz-i gül-âb ider gül-i dâgumuzı

Feryâd neler bu dil-i dîvâne ider
Ben sûhte-i ‘aşk ile hemhâne ider
Her rûz bir âftâb-ı ‘aşk ile yakar
Her şeb yine bir çerâga pervâne ider

Şîrîn-lebi kim füsûna bünyâd eyler
Bin cân ile Bî-sütûnı Ferhâd eyler
Âvâze-i ra‘ddur kıyâs eyleme kim
Devründe senün çarh da feryâd eyler