Kıyılarımı döven dalgalar,
Karanlık kuleyi andırdı dağlar,
Yitip gitmeye mahkûm ve mağrurum,
Süzüldüm boyunca..
Semalarda hiç dağılmayan,
Ufuk hâlâ dümdüzdü,
Rüzgâr yoktu,
Gökyüzünde hiç bulut yoktu,
Hava ağır ve boğucu..
Cılız ancak bir o kadar nahoş,
Ruhumun ıssız çölünde,
Issız okyanusların zihnime,
Fırtınalar esti yüreğime,
Okşadım gizli gölgeleri gözlerimle..
Çizgiler belli belirsizdi,
Râygan hayatın defteri,
Dört duvar sonu ademin,
Gözler ıslak izliyor kâbirleri,
Ölüm mü özlem pişmanlık içi..
Mûtena mahluk arzulara,
Yarım kalır herşey,
Bir gülümseme,
Onun ufkunda umut,
Umutlara yelpaze açan fedakarlık..
Yarım kaldı herşey..
Yüzüm buruşukluklar ağı,
Gözlerimde bir hüzün,
Ağaçlar ufukta gölge göründü,
Bulutların ruhu önümü açtı..
Ağzımdan korku çığlığı kurtuldu,
Oysa hepimiz masumduk en başından,
Büyüdükçe kalamadık masum sonra,
Suçlu karanlıkta eder beddua,
Küçümser çocuklar adına haykırdık,
Ben suçluydum her hüznün baharında,
Çiğnendi özürler,
Ya teveccühler,
Yok oldu büyükçe iyilikler,
Büyüdükçe büyüdü kötülükler..
Bulmak istiyorum içimdeki beni,
Kandım, hep büyük konuştum,
Ve sonunda yanıldım,
Ölü yaprakların katili rüzgar oldu,
Gecenin isyanıyım..
İnfilaka dayalı sabırsız zamanım,
ve artık gece olmuştur,
gökler bulutsuzdur,
rüzgar gibi hızlı gittim,
hatalarımı peşime takmışım..
oysa ne kadar da incitmişim,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!