Adnan Durmaz Şiirleri - Şair Adnan Durmaz

bir büyük ağaç olmalı
binlerce kuş cıvıldayan
belki de bir armağandır
sahibi ölmüş bir aşktan
sen oradan geçersin ya
topları sırtına çarpan

piaf şarkı söylerdi
gecenin dallarında
buruk güller açardı suskunluk
ben senin düşünde
loş adalarda

PİSLİK DİYALEKTİĞİ


ben senin gözlerinden aforoz edilmişim
yargılanmışım dudaklarından
ellerinden hüküm giymişim

yarinin parmakları
sevda kapısının zembereğidir
kanatlanır gönül ellerini tutunca
tümlenir yitik yarın-eksik yanın
yaran yarasını bulunca
sonsuzlukta yana yana- türkü katılmak yaşama

Son zamanlarda her türlü –izm e karşı olan şuara ortalıkta dolaşıyor..Komünizm sosyalizm faşizm..sanatta siyaset olmaz cahilliğini yaşıyoruz..Sanırım yüzyıllar öncesi yaşayan hallac-ı mansur,onlardan daha ilerideydi..Dergiler çıkartıyorlar..Dergiler çevresinde öbekleşip sözüm ona şiir sohbetleri yapıyorlar..Şiir atölyelerine doluşup şiir kıraat ediyorlar..Bunlar geçmişten gelen her şaire saygı duyan bir takım gruplar..Nazım da onlar için aynı,Necip Fazıl da..
Kuşkusuz,olaya şiir san’ati açısından yaklaşıyor olmalılar..Öyle ya,siyasalar üstü olan bu zevat,yukardan bakarak seviyor güzel olanı..Yiğidi öldürüp hakkını yememek ayrı bir olgudur..Adam hangi inanç ve düşünceden olursa olsun şiir yazıyorsa ve sizi sarsıyorsa dizeleri,şapkanızı saygıyla çıkartacaksınız..Fakat bu dediğimiz muhterem cemmat-i kiram siyaset ve şiiri birbirinden ayırdıkları için,sağcı solcu şair ayırımı yapmıyor..Elmayı da seviyorlar,armudu da..Şiir üzerine ahkam keserken de kafalarına göre bir yol tutturuyorlar..
Estetik biliminden haberin var mı..? Estetik bilimini sanırım yüz gerdirme,burun düzeltme ameliyatlarıyla karıştırıyorlar..
Bir de yukarıda tartışan arkadaşlar var..Eş dost sen ben bizim oğlan,bulundukları dergide anlamadığımız laflar ve alıntılarla birbirini öven,ya da anlamadığımız terimler ve alıntılarla birbirine söven bir takım zevat..Entelektüel olmaklarıyla övünen dağ gibi adamlar..Şiir üzerine o kadar çok cilalı laf üretiyorlar ki..o laflara bakan bir hevesli,gerçekten de onların birer dağ olduklarına yemin edebilir..Ancak ürettikleri şiirlere bakınca,dağların gece gündüz fare doğurduğunu görüyorsunuz..Bütün bunlar,bu ülkede halk denilen insanlardan,okur denilen kesimlerden uzak bir yerlerde yapılıyor..
Acaba bunların halkla bir alıp veremediği var mı..İnsan unutamıyor..Nazım, kaç defa halk sözünü kullandı..Ne kadar çok
“23 Sentlik Asker

Kürtük kürtük bir türkü tutturur kar
acıdan acıya sınır yok- toprak kanar
beni senden ayırma
türkün türküme akar
Mem û Zin' i bir mezara koydular
İlenemem kurur dilim

gözlerine otağ kurmuş yalnızlık
acının zangocusun-bunalım eğirirsin
geceleri sızım sızım
kapanmaz bir yara gibi geçmişin
kilitlerin anahtarsız
kendinin hücresisin

'Sevgili âşıklarından birisini huzuruna çağırdı. Âşık aşk mektubunu çıkarıp sevgilisinin huzurunda okumaya başladı.
Mektupta beyitler, öğütler, İhtiyaç ve âciz, yoksulluk., birçok lâflar vardı.
Maşuk dedi ki: 'Eğer bu okuma, benim içinse vuslat zamanı ömür zayi etmektir bu!
Ben yanındayım, sen mektup okuyorsun. Bu, âşıklık alâmeti değil kî! '
Âşık dedi kî: 'Doğru, sen buradasın ama ben, istediğim zevki, istediğim gibi bulamıyorum ki.
Geçen yıl senden aldığım zevki, şimdi vuslatına erişmiş olduğum halde alamıyorum.

aşkım
yaramın kökünden başlarsa aşktır artık
uçurumlarımın dibinden
can damarından kadim yalnızlığımın
ve ay çiçeği kalırsam bu diken tarlasında
aşkım aşktır...

BOZLAK

hiram et dallarla bir sonbahar sus duyarım ben
çok uzaklarda sesim duyar söyle gece susuşlum

bir gök veriyorum sana kerpiç evlerin küçücük topladım camlarından