Adnan Deniz Şiirleri - Şair Adnan Deniz

Hani akşamları
Usul usul,
Karanlıklar iner ya perdemize.
Hani sen varsın ya,

Bağrımızda ki kuzu
Ağaçtaki küçük kuş,
Yerde giden tosbağa
Sürünen karayılan

Duracak gibi değil,
İçimde duygularım.
Patlayan volkanım sanki.
Bir ağrı kaplıyor sol yanım

YANMIŞIM ADNAN BENİM

Her neye uzandıysam
Ben hep yarım kalmışım
Ben beni,ne sanmışsam
Her daim aldanmışım.

O saçlar ne güzel yakışmış sana
Papaya,gül,nergiz,aya benzersin
Bir baksan bir gülsen o yeter bana
Kalbime ok atan yaya benzersin

Zamanın yansıması vururken bedenime
Ne zaman,nerde diye sorabilsem kendime
Bırakın iplerini hür kalsın yılkı atı...
Hürriyetin o tadı kavuşsun nefesime

Ah yaralı kuşum.Anasız,babasız yavrum.Yurt köşelerinde bir damla sevgiye susamış çocuk.
"Annen nerde?"dediğimde,Baban nerde dediğimde,onlar ayrıldı.Bizde alıştık diyebilecek kadar cüretkâr olan sen.
Suçsuz yere sana kızandığını söylediğin öğretmenine,"Beni bilse,beni tanısa,bana hiç kızmazdı diyerek anlaşılmak istenen çocuk.
" Hep yurtlarda büyüdük abimle ben,biz alışkınız,babam uzakta çalışıyor "diyerek

Herkesin bir şeyler beklediği dünyada hiç birşey beklenildiği gibi olmaz. Çünkü dünyada yaşanılan hayat,bir çarkın yarım kalmış döngüsü gibidir.
İnsanların hep bir beklentisi vardır. Biri biterken yeni beklentiler ortaya çıkar. Tam işte, tamam artık bir daha olduğunda son ,dendiği anda birden küçük kıyamet karşısına çıkar.
Arkada kalanlar, daha çok şeyi vardı yapacak deseler de yine de birşeyler yarım kalmıştır. Ne yaparsan yap, hayatın dönen çarkı,bir yerde durduğunda yaşanılan hiç birşey hatırlanmayacak
Çarkın döngüsü maalesef yarım kalacaktır.

O gün o kadar üzgündüm ki,bütün beklentilerimi bir kenara bıraktım,bütün ümitlerimi kırdım,bütün saçlarımı çektim ama bir şey değişmedi.Değişen değişmeyendi.
Düşünmedim değil başka şeyler,sonunda elime kalemi aldım.Yazdıkça ağladım,ağladıkca yazdım.Güneşin doğuşunu seyrettim,bütün güzel şeyleri içime boca ettim.
Baktım ki bütün insanlar sokakta,hep geride kalmış kötü yaşantılar,baktım ki bir tek çaresi var yaşamanın bütün üzüntüleri boşadım.Ben ne yaşadımsa kendi kendime yaşadım.

Ey karanlık dehlizlerin sonsuzluğu
Suskunluğum belirtiyor benim
En kalabalık saatlerde kayboluşumu
En içsel duyguların altında ezik,