Adem Ulutaş Şiirleri - Şair Adem Ulutaş

Gel tahtaya desen koşar çıkardım
Soru sorsan kulağımı tıkardım
Cevap derdin melül,melül bakardım
Kulağımdan kaldırarak severdin
İncitmezdin seve,seve döverdin

Bahar gelmiş çiğdem açmış
Ben dağlara çıkmaz mıyım?
Çiğdem güzellere taçmış
Alıp başa takmaz mıyım?

Kuşlara bak pırıl,pırıl

O günler ne güzel günlerdi gardaş
Eşeğe kürtünsüz binerdik hani
Hamelleyen yüke gorduk gubbadaş
Ormancıdan korkar sinerdik hani

Çama çıkar dal keserdik nacakla

Ağlamayın arkamdan tutmayın ölüm yası
Maşuk'a gidiyorum giydim beyaz libası

Faniyim öleceğim dünya bana yarmıdır
Ölüme çare ölüm başka çare varmıdır.

Ruhtur güzellik veren cesede ne bakarsın
Ruh bedenden çıktımı öz babandan korkarsın

Söylen yare
Ölüyorum
Onda çare
Biliyorum

Derde derman

Neden yalan söylesin duvardaki aynalar
Derinleşmiş çizgiler saçımda bembeyaz kar
Budur benim görüntüm aynada ne kusur var
Gönül gencim desende işte beden ihtiyar

Gözler kalbin aynasıymış
Aynada gördüm kendimi
Kalp sevenin dünyasıymış
Sevgiyle ördüm kendim

Kirpik oka kaşın yaya

Aynı bina içinde ne ben varım nede siz
Tıpkı ölüler gibi yaşayan komşularım
Size ölü derimde ölüler olur sessiz
Oysa her gün her zaman ayak sesi duyarım

Hele ayak sesleri kapıma yaklaştıkça