Adem Güçlü Şiirleri - Şair Adem Güçlü

Bir arzum var hasretinle dolu
Beklenen bir yolcuyum ben yüzüm sürmez yollarını
İki adımlık dünya yetmez seni düşlemeye
Bilki öldüm sensiz, sen benim ölmemdim kadersiz
Galiba yokluğunu arıyorum
Hava umuttan yoksun bugünlerde

Hergün görüyorum anlamı gitmek olan yolda anlamsızca yürüyor
Ve gitmeyi değil dönmeyi seciyor
Kaybedecek birşeyi olsa gerek
Oysa dünyada dönüyor kaybedeğini bilerek...

Bir kere baktı,bir kaç kere güldü
Yetiyordu bu
Çorbada tuz olsun du hayat,biraz kavga, biraz çamur
İnsanlık unutuluyordu
Beğenmeyen kan döküyordu
Ve orda gördüm seni

Alnın en kalın çizgisinden,
Parmaklarına dokunacak kadar uzağım.
Sen ki gözlerine karıştığım;
Renginde sevginin yoksulluğu,
Bir yanın baharın sonunda,
Bir yanında çiçek gülüşleri,

Kördüğüm kalmışlığım gelir aklıma,
Metruk yanan evler içinde.
Selamlarla uğurlanışım, bir diğer ruhuma.
Bir bana ağır gelmez, ölüm,
Benden "çıksında"lardayım.
Hasret değil bu sönen,

Öyle bir hikayeydi,tozlandıkça tozlanan
Okunmayalı çok olmuş bir yalan

Tut ki,burasıdır belki hüznümüzün yarası
Tut ki,seninde gülüşün vardır belki, umutsuz parçalanan

Zindan bugün,zindan yarın,
Sen bunun farkındamısın?
Tutmadığın bu açlığın;
Alna değmeyen kağıdın,
Kabuğu tutan yaranın,
Kanattığı günahtasın.

Mezarlığın önünden geçiyorum;

Sana geldiğim yol gibi uzuyor,

Çorak yoldan geldim,suyun vardır senin,içip gidelim,
Ne bekliyorsun,beni zaten vurdular!
Yalanın yakasına sarılma,
Yılanlık bize göre değil bilirim.

Beni neyle suçluyorsun!

Uyumakta yakışırdı güneşe;
Geceyi de severdik biz,
Usulca dokunur gökyüzüne,
Bulutu da siyah yapardı,suyu da,
Ve sevmediklerimizi de...