Adem Ayazsın Şiirleri - Şair Adem Ayazsın

Hayat ile ölüm çizgisinde bir arayım
Hayat ölümden, ben hayattan karayım

Hayat zor, ben yorgunum, halim yok, yol uzun
Düştüm derin sulara, köprüsü yok, göl uzun
Rahmet-i Rahman'dan umut kesilmez amma
Zindan karanlık, duvar kalın, dikenli tel uzun

Bazen neşe içindeyim, bazen daralıyorum
Bazen sevdama kanıp, gönlümü yaralıyorum
Bazen hayata kızıp, ölümü aralıyorum
Bazen dünyaya dalıp, ömrümü karalıyorum

Öyle bir hayır yap ki zaman dursun bugün
Hayrını istemeyen şeytan kudursun bugün

Bugün mutluluktan akan gözyaşı
Yarın dudağına tuz olup düşer
Bugün üzerinden geçen göktaşı
Yarın ocağına buz olup düşer

Günahla nefis arasında perde olan edep ile ardır
Nefis; haramı helal gibi süsleyen bir hilekardır

En büyük mutluluk hissettiğiniz değerdir
Dünyadaki cennet, o sevildiğiniz yerdir

Bir tren yolunun raylarıyız biz
Tutunuyoruz, yanaşamıyoruz
Nedir bu sevdanın ardındaki giz
Bakışıyoruz, kavuşamıyoruz

Ne unut seni iyi gününde ayakta uyutanı
Ne de unut zor gününde seni ayakta tutanı

Ey ruhuma can veren yar, var mı sen gibi iksir
Bin alim uğraşsa da anlatamaz seni bin tevsir