Adem Ayazsın Şiirleri - Şair Adem Ayazsın

Menfaatin ne suçu var ki herkes peşine düşmüş.

Acımasız insanlara duygularım yetim benim
Yine de vardır her insana merhametim benim

İçim yanıyor, yangınım çok duman yok
Kederlerdeyim, mutlu olduğum an yok

Şöyle bir doyuncak güleyim dedim de gülemedim
Gönlümdeki boşluğu dolduracak kul bulamadım

Dünya dediğin ne kadar da geçici ve hammış
Sevinci eksik, mutluluğu yarım, kederi tammış

Mutluluk yok ne gülde ne bülbülün sesinde
Nasıl mutlu olunur ölümün gölgesinde

Emrettin namazı, hoş geldi bana
Namazsız hayat, boş geldi bana
Elli vakit iken, beş geldi bana
Seve seve kılarım, nasip edersen

Sürün demedin de, sen dedin eğil

Seni namaza başlatacak şey, azmin ve kararındır
Bugün başlamazsan, vazgeçeceğin ilk tarih yarındır

Aşık benim, sevda benim, yar benim
Yar yüzünden ne dertlerim var benim
Gündüzüm hasret, gecelerim zor benim
İçten içe hiç sönmeyen kor benim

Kork ey gönül göreceğin ne varsa nefsinden
Ve Kork ey gönül vereceğin son nefesinden

Rahat rahat yaşıyorken baharda yazda
Herşeyim var diyerek övünen dev benim
Bir deprem yetti bana o soğuk enkazda
Gördüm ki ne sokak benim ne de ev benim