Adem Ayazsın Şiirleri - Şair Adem Ayazsın

Yüzümdeki bu çizgiler yalan söylemez
Kim aldıysa gençliğimi alan söylemez

Her insanın imtihanı taşıyabileceği kadardır.
Kimisi içine atar dert olur
Kimi şükreder ibadet olur

Kim kimin kimsesidir?
Kimsesiz kim kimsedir?
Kimse kimsesiz değil
Kimi kiminin kimsesi
Kimi kiminin sesidir

Kimse yanında olmasa da olur,
Bazen sessizlik
bazen bir müzik
bazen bir tatlı ıslık omuzuna vurur
ve "Boşver" der.
Islık seni dinler

Kalbi kırılmışın hüznü gözlerinden okunur
Gönlü mahzun olanın kalbine Allah dokunur

Kırmayın artık kalbimi, nasıl olsa birgün duracak
Kırdığınız kalbe son darbeyi azrail konduracak

Kula meyletme ey can, gün gelir unutulursun
Allah'a meylet ki,ancak o zaman kurtulursun

Bütün çareler tükenip de bittiğin andan
Allah'a bırak ve yürü kurtul imtihandan

Üzül dostum üzül yersiz derdinle
Üzül de Dünya manasız dert görsün
Bir de dünyadaki dertleri dinle
Gör alem sağır sen ne kadar körsün

Meleklerin avucunda duaydım, alkıştım
Ben hangi akılla insan olmaya kalkıştım