Adem Ayazsın Şiirleri - Şair Adem Ayazsın

Bilsen ne kadar sensizim
Yaşamaya nedensizim
Ya ruhumu kaybettim
Ya bedensizim

Kavuşmak için çok geç, ayrılmak için de erken
Ruhum sana yaklaşıyor senden kaçmak isterken
Ayrılık ölümden beter, kavuşmak hayal ise
Ne merhaba derim sana, ne elveda giderken

Küçük bir tepe olsanız bile uğruna aşılmazsınız
Çünkü çıkmaya değmeyecek kadar uğraşılmazsınız

Güya müslümansın ey insan, aldığın ah az mıdır?
Kötülükten men etmiyorsa kıldığın namaz mıdır?

Kim kimin kimsesidir?
Kimsesiz kim kimsedir?
Kimse kimsesiz değil
Kimi kiminin kimsesi
Kimi kiminin sesidir

Kula meyletme ey can, gün gelir unutulursun
Allah'a meylet ki,ancak o zaman kurtulursun

Bütün çareler tükenip de bittiğin andan
Allah'a bırak ve yürü kurtul imtihandan

Kul olamadım Allah'a, haddi aştım
Bir ömür boyu hiç uğruna savaştım

Oyalama beni ey dünya, yasım var
Ruz-i mahşere kadar uyuyasım var

Üzül dostum üzül yersiz derdinle
Üzül de Dünya manasız dert görsün
Bir de dünyadaki dertleri dinle
Gör alem sağır sen ne kadar körsün

Meleklerin avucunda duaydım, alkıştım
Ben hangi akılla insan olmaya kalkıştım