Adem Ayazsın Şiirleri - Şair Adem Ayazsın

Şerre meydan okuyan Er de bitmez
Ere meydan okuyan şer de bitmez
Güç de kuvvet de İmandadır amma
İman denilen başak yerde bitmez

Seni düşünüyorum gözlerim kapalı
Seni düşünüyorum gözlerim açık
Seni düşünüyorum otururken
Yahut bir durakta dururken
Bilmiyorum sen mi çoksun
Yoksa ben miyim yoksun

BİTMEYEN SEVDA

Sevdalarım oldu benim ama
Yar üstüne yar sevmedim
Gözlerim doldu benim
Dert çektim ses etmedim

Yüreği mert olanın
İmtihanı sert olur
İmtihan sert olmazsa
Akıbeti dert olur

Allah'ım
Aklım imanımdan emindir
Varlığın inancıma yemindir
Akılsızdır seni inkar edenler
Sensiz nasıl dirilir bedenler
Zavallı değil midir dünyayı

Huzur, insanların sizi rahat bıraktığı andır
Kendi neslinden kaçan tek canlı insandır.

İnsan bu, gün gelir kardeş olur eş olur
İnsan bu, gün gelir kalleş olur leş olur.

Çare olmuyorsa eğer insan eğitmek
O zaman tek çaresi var usulca gitmek

Dünya hayatı acımasız bir oyundu
Kimi zalim kurt kimi uysal koyundu
Kötülük çağ atladı zamanla heyhat
İnsanoğlu artık şeytanlığa soyundu

İstemez miyim gök mavi, yer yeşil, gün aydın olsun?
İstemez miyim yarının mayası dün aydın olsun?
Fatih Han, Yunus Emre, Mimar Sinan, Mevlana gibi,
İstemez miyim on aydın, yüz aydın, bin aydın olsun?