Adem Ayazsın Şiirleri - Şair Adem Ayazsın

Başımıza gelenler bilmem hayır mı şer mi
Eğer Allah istemişse bize söz düşer mi

Gülmelerim eski gülmeler değil,
Eski dostlar düşman şimdi,
Kardeşlerim çook uzakta
Nedense hepsi aynı tuzakta
Düşmanlığa mı üzülsem, vefasızlığa mı
Kalabalıklar içinde düştüğüm yalnızlığa mı

Hakettiğin yer ne geniştir ne de dardır
Gördüğün değer hissettirdiğin kadardır

Ruhum asi bir yolcu, dünya bir handı
Menzilim rıza lillah, yol imtihandı
Ey zalim! Zulmün bana rüzgar gibidir
Asıl nefsim bana fırtınaydı tufandı

Ruhum asi bir yolcu, dünya bir hanmış
Yolum dikenli bir yol, dert imtihanmış
Büyük zannederdim derdini dünyanın
Dünya derdi rüzgarsa, nefsim tufanmış

Sahte sevgi, sahte sevende olur
Namussuzluk, kahpe sevende olur
Düşman kovalamak hüner mi ey can
Kahramanlık, nefsi dövende olur

Aşka değer vermeyenin cürmü büyüktür
Aşktan anlamayan gönül ömrüne yüktür

Sevdanın ikliminde bir aşka düştüm
Alışılmış aşklardan bir başka düştüm

Sanki bitmeyen tatlı bir rüyadaydım
Sanki o sevsin diye bu dünyadaydım

Gözlerim nemli boğazımda kördüğüm
Nereye baksam hep sensin gördüğüm

Aşk ateşi ne yamanmış, gel de yanma
Gel de onsuz geçen rüyalardan uyanma

Aşkla koştum yare, yar uzaklaştı adım adım
Oysa aşk arttıkça yar kaçarmış, artık anladım