Tanımamam gereken insanları tanıyorum
Tanıdıkça da insanlığımdan utanıyorum
Bazen yeşildeyim, bazen aldayım
Bazen ağaçtayım, bazen daldayım
Bazen kovandayım, bazen baldayım
Rabbimin Kerim bir tecellisiyim
Bazen hayaldeyim, bazen düşteyim
Ulül emre itaat değil, Rabb'e ancak itaat düşer
O'na itaat etmezsek; yere sancak, ite at düşer
Herşeyin yok olsa umut en büyük varındır
Unutma umudun en sevdiği gün yarındır
Seversin, sevdiğine en tatlı düş olursun
Birgün gelir aynı gönülde ölmüş olursun
Sen, ölü gibi yaşıyorken şimdilerde
Sensiz olamam diyenler kiminle nerde?
Yeşert sararmış yapraklarımı
Islat kurumuş topraklarımı
Yıllar götürürken gençliğimi
Unuttur saçımdaki aklarımı
Derdim var diye feryat eyledim
Dertliyi gördüm, dertten utandım
Harama düştüm, yalan söyledim
Hesap sorulan, günden utandım
Günü yaşayıp, keyif düşledim
Üzülme. Yaradan isterse yer ile göğü birleştirir
Gün gelir kuyunu kazana kendi kuyusunu eştirir
Gelenin yeri hazır gidenin yolu
İstediğin tarafa çevir bu kolu
Vefalı dostadır dostça dualarım
Ben ahımı alan dostlara ağlarım
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!