Abdullah Ercan Şiirleri - Şair Abdullah ...

Seni gördüm,yarım uykularda rûyamdaydın
Ninni söyledin gül yüzlüm,baş ucumda Ay'dın
Gülüşünün izi var bu sabah gözlerimde
Gönlümdeki Güneşim güneşlerce günaydın

Karanlık ruhumun akşamı,semada bir ışık
Gün güneş gece mehtab ile doğdunuz,gönülcem

Mehtab dokundu ruhsârına,hicab eder allar
Gül iken dalımda goncaya durdunuz,gönülcem

Gün batısında,sancılı akşamın
Çığ gibi eriyor cimri zaman
Saatler diş sıkmış geleceğe
Kırmızı gece doğacak
Mehtabı çökmüş,boğazına günün
Yıldızlı sicimle

benim yârem
uçsuz bucaksız
......... ve derin
tarzıdır
sana olan sevgimin.
olmasaydı dilim

Bekledim gün batımı,sen düşümünde ân'ın
Hüzün mayaladım,son dilimine zamân'ın
Ünsiyeti gönülden,bahar ile hazân'ın
Hüzün mayaladım,son dilimine zamân'ın

El yanar,dil yanar,yanmaz mı gönül
Gül solup da hâre,konar mı bülbül
Ömrü dertnâk eyler,hayât-ı ödül
Gönlümü dağlayan,közden yâdigâr

Murâd edib aşka,murâdsız kalmak

yavru vatan dedik geldik Kıbrıs'a
Güzelyurt körfezi oldu yuvamız
bir dost bir arkadaş hasreti olsa
memleket aşkıyla doldu duâ'mız

Güzelyurt dediler evin burası

Seni;
tanıdığım yıl
bu yıl.
Burdayım
yalnızım
fakat;

Devâyı kalbi elîm olmuşken leb-i lâl'in
Sînem üzre bir ateş yaktı geçti nihâlin
Bir gönülde yaşamak zevkıne hiç ermeden
Ömür vefâ eder mi gönlümdeki hayâlin

ben geceyi sevdim
Ayışığı sessizliğinde
bir mum yakıp her satır arası
okumayı sevdim seni
yabancılaşıp yalnızlığıma
tanıdık cümleler kurdum