Abdullah Ercan Şiirleri - Şair Abdullah ...

sana seni anlatmak;

kaç bilinmeyenli denklem gibi
bendeki seni mi!
yoksa;
seni,sana göre mi anlatmak.

Akşamlar bile yeşil görünür
Bambaşka
Gözümdeki akşam
Bir başka
Ruhumdaki akşam
Daha başka

Dîlzâr'ımda goncasın gülsün gülüm
Cânıma cânânsın ömürsün gülüm
Her kim sorarsa bendenizi sana
Âleme bahçevânım dersin Gülüm

Kim yanmazdı çölünde bulsa Leylâ

Barışlara diye okudum
ilk mısralarını,
içimde...
bir umut filizlendi birden
kavgama dair.
Evet..!

seni biriktirdim; düşlerimde,
denizi biriktirdim.
uyanınca,penceremden bakacağım
sana,
mahmûr İSTANBUL.

Mecnûn'un teninde aşk kokar,çöller
Sarıdır rengi,cinsiyetin.Leylâ'ya dâir
Mâviye demirle Reis, yaklaştı seher
Vuslat'a yolculuk var,hicrân'da şâir.

devir saçlarını bir omuzuna
gezerken;
devrik cümleli sokak isimlerinde,bu Şehrin
yürüdükçe gölgeler uzar peşinden
sanmaki,giden sensin
yabancıdır baktığın aynalardaki sûret

Özlemi büyüdükce gelecek her mevsimin
Gözümde bir damlasın,deryadaki su ruhsuz
Kapandı yaprakları masamdaki takvimin
Koparılmadı günler,anılardan bu Temmuz

Gönüllerle ayrılmaz,gizlidir hatıralar
En güzel hatıramı,gözlerinde okudum
Bana benden yakınsın,saçlarımda ak kadar
Satır satır kaderin sözlerinde okudum

Yıllandıkca tatlandı,dinledikçe bu şarkı

veda ederken mevsime eylül
yalnızlaşır konduğu dalda bülbül
gül ağlar

eylül;
sana söyleyemediğim ne çok şey...