Abdullah Ercan Şiirleri - Şair Abdullah ...

O sımsıcak bakışlar,kar ile boran şimdi
En mâsum hâtırâlar,soğuk bir yalan şimdi
Bahar ümîdi vâr'ken,bir nebze yüreğimde
Zemherî zamanlardır,ömrüme kalan şimdi

bir dağın kapısını çaldım yine
esmer yüzünde gecenin
yüklenip omuzlarıma bütün yüreğimi
canımı takıp dişime
günden,güneşten,herkesten...
kaçar gibi.canhıraş

gönlümde zuhûr etmesede
suskunluklarım vefasızlık etti
soluk mürekkepli bir kalem var şimdi
parmaklarımın arasında...

Gökyüzü ıssız bu akşam
Karanlık bir başka garip
Dökülüyor içimin yıldızları
Hüznümü mehtaba ulak saldım
Ben ise
Ondördünde bir ay'a

ve, yağmur gelir ıslanır bütün gece
düğümlenir kalır,dudaktaki hece
karanlık gökyüzü sanki bir bilmece
kurumuş kağıtla çöz çözebilirsen

saçında esiyor rüzgarın türküsü

Günden kalma ışıkları savuruyor geceye rüzgar
Gözlerim,
Gökyüzü kadar kör ve yalnız

Gözyaşımdaki masal yürür
Bir damla ışığa kirpiklerimden, Zührem

İnsan elinde kirlenen gün

göm geceye umutlarını

berrak sabahlarda bekler

Çöktü yine,esmer yüzüne günün
Akşamın hüzünlü sîmâsı
Kanatlarında bin bir hengâme
Yolculuk telaşında kuşlar
Seher vakti başlamıştı bu taşınmalar

Ol Yaradan ki bırakmaz,kimsesiz kimseyi
Ne mes'ûd hânedir bu arz,ne kimsesiz evi

düşüp o tatlı rüyanın,zevk-i dem'ine dalıp
aşka memnû bahçelerde gezme gönlüm boş yere
nefs denen leyl-î hülyânın,cazibesine kanıp
fâni dünya zemininde,üzme ömrüm boş yere

sarınca derdi sevdânın,halden anlar edibler