Abdullah Ercan Şiirleri - Şair Abdullah ...

Şimdi anlamı yok ki sevdiğim şarkıların
Dalına karlar yağdı güzelim baharların
Biz bize gözün bende başbaşa kaldığımız
Kahrı çekilmez oldu artık sensiz yolların

Yollar... yollar âh! ızdırab veren sensiz yollar

yine yakınlardasın
adını,ne! koyduğum bilinmeyen
en âşina yaşadığım
yalnızlığım

mahşerî bir gürültüye dikkat kesilir kulağım

sana seni anlatmak;

darağacına koyduğun beni,zaman zaman
iplerden geri alma öylece kalsın
kalbimi astığın yerde
bedenim de olmasın

çalsam bir daha yâr gönül kapını
kabul edip içeri alırmısın
derinden kanayan aşk yarasını
basıp bağrına canım sararmısın

ister öldür beni istersen kahret

Kapındayım Eylül
Son fasıl hüzzâm geçiyor zamana
Zaman erme vakti sûzâna

Çıkardım
Ruhumun yaşlı esvaplarını

uzun bir yoldayım sıladan ayrı
bunun adına da gurbet diyorlar
yandığım yer benim vatan ocağı
hicrân ateşine hasret diyorlar

dağları taşları gördükce gözüm

gecenin olduğu yer gözlerinin rengi
karanlıkta bir bahar o güneşe susuz
sen mi verdin o şavkı mehtab mı özendi
gün sensiz öylesine gecelerde mutsuz

özleminde sevgiden bir iz var okunan

Nazâr eyle lûtfedip vuslata ersin gözler
Mest eder handelerin ey şûh bakışlı dilber

Gülşen ile bezenmiş tahtı süsleyen cismin
Tâc-ı ser'indir bahar nice iltifât eyler

sana seni anlatmak;

kar örtüsü
varlığın,ayaz sokaklarımda
teneffüs ettiği bahçe,sisli gönlümün.
ve anlatılan

Vakit artık ikindi nâme-î hüzzâm sâz'dan
Dökülür fasıl şimdi ol muhabbeti hâz'dan
Meşki harâb eyledi nâzâr-ı şehlân nâz'dan
Dökülür fasıl şimdi ol muhabbeti hâz'dan