Abdullah Ercan Şiirleri - Şair Abdullah ...

sana seni anlatmak;

sen;
çöl ortasında,
içine yıldız düşmüş dipsiz kuyu
zehir zehir sana akar kıyında akrepler.

İlâhi,bürüdün sevdâmı beyaza
Aşkedip doladın dilimi ayaza

eritir çözer buzlarımı
içimi ısıtan şiir gibi
nazlı yürür,süzülürsün yâr

dağlamışım,bir nâr'a yürekten cânözümü
damlamasın diye gözyaşım yummadım gözümü

gözlerim iki yabancı bu gece
şehrin,farklı uçlarında uyuyan
görmeden hiç biri diğerini

Beyaz örtülü siyah gecem
ürperen tenimde...
diri soğuğun
şimdi
terlemek vardı
Kumrular gibi tünek.

gönül doymamış hâlâ aşka sevdâya
Meram'da bir kız aldı benden cânımı
çektiğim güzellerin aşkı uğruna
Meram'da bir kız aldı benden cânımı

ne sana ne o'na ne hiç birinize

karanlığa dokundu sigaramın ucu
penceremde yanar,yalnızlığım
zaman delinir
yazamam...
boğulur nefesimin dumanında
dilimde kelimeler incinir

Ben hiç sensiz kalmadım
Yanağımın birine hep sen damladın
Büzüşen alt dudağımdın
İsmini söylerken
Her sabah sana uyandım,yeniden
Aynı parıltıyla doğdu güneş

Bulutlar gölgelendi yağacaksın birazdan
Gözlere yağmur indi kokun gelir şirazdan
Tamburam hüzünlendi yanar teller hicazdan
Gözlere yağmur indi kokun gelir şirazdan

siyah doğdu gün
seçilmiyorlar
gecenin devamı mı yoksa
ay görünmüyor yıldızlar da
güneş ortada yok
yönleri karıştırdı rüzgar

Gördüğüm ben miyim! !
Sırrın mı eski
Gözümden bu tozu,silecektiniz
Aynalar...