Abdullah Ercan Şiirleri - Şair Abdullah ...

gönül doymamış hâlâ aşka sevdâya
Meram'da bir kız aldı benden cânımı
çektiğim güzellerin aşkı uğruna
Meram'da bir kız aldı benden cânımı

ne sana ne o'na ne hiç birinize

karanlığa dokundu sigaramın ucu
penceremde yanar,yalnızlığım
zaman delinir
yazamam...
boğulur nefesimin dumanında
dilimde kelimeler incinir

Ben hiç sensiz kalmadım
Yanağımın birine hep sen damladın
Büzüşen alt dudağımdın
İsmini söylerken
Her sabah sana uyandım,yeniden
Aynı parıltıyla doğdu güneş

Bulutlar gölgelendi yağacaksın birazdan
Gözlere yağmur indi kokun gelir şirazdan
Tamburam hüzünlendi yanar teller hicazdan
Gözlere yağmur indi kokun gelir şirazdan

siyah doğdu gün
seçilmiyorlar
gecenin devamı mı yoksa
ay görünmüyor yıldızlar da
güneş ortada yok
yönleri karıştırdı rüzgar

Gördüğüm ben miyim! !
Sırrın mı eski
Gözümden bu tozu,silecektiniz
Aynalar...

Yine bindi kalemimin tepesine
Dağıttı gurbetin, beni
Parmaklarımda sızlattı
Yüreğimdeki hasreti
Mutluladı
Yalnızlığımı kat be kat

Uyku yok üç beş nöbeti yazdı, yine geceler
Kağıtsız masamda kalem, gönlüm diye heceler
Rüyaya dalıp ta dinse âh, o müzmin sancılar
Mahmur gözlerle uyandığım, sabaha günaydın

ümitsiz bir sevdâda, çürümeden kalbimiz
şarkılarla anılsın, hayal olan sevgimiz
ahde vefâ eyleyip, verilmiş bir sözümüz
unut gitsin varsa da, hatırlatma maziyi

gülme öyle yüzüme, anma artık ismimi

vakit hüzzam oysa,gönlüm hicazda karar kıldı
sabâ doğdu güneş,rast yükseldi nevâ kırıldı
mest-i kâlb uşşâk ile,gâh coştu gâh-ı duruldu
sabâ doğdu güneş,rast yükseldi nevâ kırıldı