Var etmek zorken
Yok etmek neden bu kadar basitleşiyor.
Önemini kaybeden ,
Değerini düşüren şey ne oluyor.
Bir çocuğa istediği oyuncağı alıp vermenden ,eline almasından kısa bir süre sonra neden kenara atıp gidiyor.
Senin olmayanda kalıyor hep gözün.
Bir yanı güllük gülüstanlık,
Bir yanı boran kar olur muydu?
Oluyormuş bunu yarım gülümsemende
Bulunduğun yere sığamamandaki telaşta
İnsanlarla uğraşırken verdiğin samimiyette
En önemlisi gözlerindeki efkarda gördüm gölüne karlar yağdığını buz kesen göslerinde
Boz bulanık sellere dönmüş yüreğimin tınısı,
Hançer ile kesilmiş gibi ciğerimin köşesi.
Etme , eyleme gam dolu dolu akar kanım.
Gafilim anında sıçrar bulaşır ahu figanım.
Harabım viran olmuş , feryat figan taşar bu aklım,
Çaresizliğin içinde gördüm seni.
Tıpkı benim gibi duruyordun
Sanki sana bakarken kendimi gördüm.
Zormuş o zaman anladım.
Yaşayana da, karşısındakine de. ..
Yolum gariptir,
Ne çıkmazlara kadar sürükler,
Ne sonundaki ışığı görene kadar gidebilirim.
İçimde umutlarım kadar umutsuzluklarım da vardır.
Gün ışığı ve gece karanlığı gibiyim.
Kimi zaman güneş kadar sıcak sevecen,
Sığınabileceğim sözcüklerim yok artık.
Gemi battı , liman yandı.
Uçuştu küller
Yok oldu güverte.
Çehreme oturdu tebessüm
Teşekkür ederim sana An ,
Götürdüklerinin yerine, getirdiğin için gülümsemeyi.
Ben çok güzel gülerim aslında,
Yüreğimdeki kelebeklerin eşsiz renkleri yansır gözlerime.
Çocukluğumun muzipliği yerleşir çehreme.
Yüreğim sıkıştı ,
Gel artık gel de her yer aydınlansın.
Gel de akına dola ne var ne yoksa.
Bembeyaz bir sayfa açılsın tüm yanımıza.
Gel gel ki başımızdaki hastalık gitsin.
Kır götür ne varsa .
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!