Şimdi ben nasıl anlatayım bir yanımın halaya durduğunu , bir yanımın gerçek bir dengbejin sesiyle Ağıda karıştığını.
Girdabına tutuldu yine yüreğim.
Çekiyor karanlığına beynimi.
Hiçliğin de kayboldum hayatın.
Kayıp giden bir akıl bendeki
İpin ucunu zor tutuyorum.
Cesaret mi bu aptallık mı bilinmez
Bırak diyor yüreğim olan olsun
Onunla doğmadım ama
Kelepçelenmiş sözler var dilimin ucunda.
Sana uzanamayan ellerim var.
Akıp giden bir hayat,
Süre gelen bir ölüm var kapının eşiğinde.
Helallığini almayan taş,
Duvara vuran yağmur var başucumda.
Keşke biri bir şiir yazsaydı.
Şiirin başlığı sen olsaydın.
Şiir de sen ve onun hisleri olsaydı.
Keşke biri bir şiir yazsaydı.
Yanındayken özlediğim deseydi.
Bir kişiliğe,bir objeye ,bir cinsiyete bağlandırmadan
Kimliksiz okunsun isterim şiirlerim
Amacından sapmadan
Saplantıya ,hakarete var masın sözleriniz.
Herkes gibi etten kemikten var olmuşum.
Sen gibi veya bir öteki gibiyim
Ses vermedim kendime ,
Kimsesiz ettim yüreğimi.
Ucu bucağı yoktu ,
Yaşamın dengesini şaşırmış
Çaresiz kalmıştı, yaralıydı her yerinden.
Ne kabuk bağlar, ne kan akardı.
Garip bir hüzün işte,olasılıklardan kurtulamadığım. Bir yer bulupta konamadığım. Her yanı sarmış olmasaydı belki çıkardım bende içinden. Veyahutta bilseydim başka şeyleri dururdum önünde izlerdim yaşanacak olan herşey, yaşayarak sırasını verirdi hissine. Neydi beni bu denli dengesizleştiren diyecek oluyorum ben belkide yine en onulmazı hatırlıyorum. Şimdi dilesem tüm olumsuzluklara; gidip olması gerektiği gibi olmasını ,Yada o ana tekrar dönüp yaşanması gerektiği gibi değiştirmek figüran oyuncularıyla .
Korkmamam gerektiğinin bilinci var olsa da duyguların yoğunluğunun ittiği durum bu. Yine aynı kapıya çıkmış gibiyim. İstemekten, yaşamaktan,sevmekten yada sevilmemekten korkuyorum. Anda kalabilirsem herşey akışında ilerleyecek , ne düne nede geriye döneceğim ama zamanında bir yanı onlarda sanki. Şer içerisinde aradım iyiliği. Bulduğum zamanlar kadar bulamadığım zamanlar oldu. Körebe bendim belli ki ; tutup bırakmamak yerine , bulup tutamamak gerçekleri.
Umursamazlığın sihirli sözcüğü öyle olması gerekmiş demek ki; girdabına girdim, umrun umrum oldu!
Kulaklarımdan gitmiyor korkuyorum deyişin.
Bende korkuyorum Anne!
Hani demişsin ya o yanımdan gidince korkuyorum diye,
Ben şimdi anlıyorum seni
Yanımdan gittiğinden beri korkudan titriyorum.
Korkuyorum bende Anne!
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!