Zümrüdü Anka Şiirleri - Şair Zümrüdü Anka

Bulduğum ne varsa geçmişten gelen
Hissettiğim ne varsa geçmişten kalan,
Arafın da arafındayım!
Boz bulanık seller gibi akıp gidiyor aklım.
An'da bulduklarım, zamanda sorguladıklarım.

Her haykırış bir yalvarıştır sana.
Her bakış bir umuttur.
Her dokunuş bir ümit.

Somurtkan yüzün , gülen yüzüne bedel edildi.
Umudun ümitlerin yokluğu içinde kayboldu.

Sınanmadığımız her acı gerçek bir acı değildir.
Üzerinde konuşuabileceğimiz sadece varsayımlar ve çıkarımlar vardır.

Ağır aksak adımlarım,
Kimi zaman dolu dizgin.
Bir fırtına gibi gelip geçiyor güvenim.
Yelkenin battığı yerde kaldı umutlarım.
Taşa kesilmiş gibi aklım.
Viran yüreğim oda oda kaynayıp duruyor.

Garipti başım, duygularım karmaşık.
Yol almak için attığım adım,
Götürüyor beni , tutmayacak mısın?
Gidişimin ardında kalan adım izleri de silinecek.
Gelmek istesen beni bulamayacak,
Seslenmek istesen bana kendini duyuramayacaksın.

Tutunduğum ağacın dalı kırıldı, ve ellerimden düştü. Bende düştüm tabiki , ama yerle bir olabilirdim önemli değildi ama o yaşamalıydı.

Yükün hafiflemiştir şimdi , dimi usta!

Sabah olacak yine ,belki güneş doğmayacak senin istediğin gördüğün gibi ama , güneş te doğacak.
Devam eden döngünün içinde kuma saplanmış bir kılıç gibi kalakalacaksın , dalgaların sesi gelecek , fırtına suyunu sana atacak. Samanyolu yıldızının ışığı değecek yüzüne. Ama sen dolacaksın an be an.

Ne gidecek yerim , ne de konuşabileceğim kimse yoktu sanki.
Öyle , öylece kala kaldım yüreğimle.
Yüreğim bir kor gibi yanıyor.
Yanmaya da devam edecek , bu gidişle .
Gelmeyeceksin öyle mi ?
Sormayacak , umursamayacaksın.

Sana öyle hasretim ki , sözcükler hislerimi ifade edebilecek boyutta değil. Bir nehirin önüne kapılmış gidiyorum ama durdurak bilmeden. Arıyorum kendimi bulamıyorum. Buluyorum beni kendimi soramiyorum.
Her takıldığım taşa bir an bırakıyorum.
Her susuyuşa bir nefes ömür adıyorum.
Özlemin nehirde durdurak bilmeden akıp gidiyor.
Kimi zaman yosununa tutunuyorum taşın ,
Kimi zaman taş tutunuyor hasretine.