Zülfü Evin Şiirleri - Şair Zülfü Evin

Yokluğunun yoksulluğunu taşırken tende,
Biraz tükenmişlik biraz da umutsuzluk var bende.
Yıllarca dost olduğum sırlara ihanetim bugün,
Sonsuzluğu arzuladığım gecenin sabahı dün...
Zor günüm, sensiz geçen günler içinde;
Sürgünüm kapalı gönül bahçende.

Yazmışsın iki satır önce hal hatır,
sonra köyde ne var ne yok diye sormuşsun,
Kurbanın son günü sabahın körü, Bayram'ın evi yandı zaten duymuşsun.

Evlerin yıkımı durdu diyorlar,

ARZUHALE CEVAP
Arzuhali özetleyip yazmışsın,
Gurbettin de tadı yokmuş,
On beş gündür ayrıyım sıladan,
Epey de hadise yaşanır olmuş.

Gönlü kırılmış güneş, eşyalarını toplar olmuş doruklardan,
Bulanmış zihnim, sözcükler akıyor oluklardan.
Gökyüzü karalar bağlayıp, varırken uykuya,
Bedeninde açılmış, türlü türlü parlak yara.
Tam tepemde benliğimi alıp götüren yara,
Meydan okuyor önünden geçen hüzünlü bulutlara...

Bir gecenin zifiri karanlığıyım bugün,
Güneş vursa da aydınlanmayacak düşüncelerim.
Kat kat buz kaplamış gönlüm,
Ateşler içinde kalsa da çözülmeyecek dünüm.

Bir zamanın akrebi, yelkovanıyım bugün,

Gündelik bir şiirin ilk mısrası gibi,
Kararsız, biraz da tutarsız bir hayat.
Kırgınlıklar içinde kalmış, küsmüş bir tabiat.
Bir romanın sıralanıp giden cümleleri gibi,
Önümüzde uzayan yeşilimsi barikat.
Barikatlar sonunda incelmiş bir dal kurusu,

Mustafa Kemal'i görüyorum düşümde,
Bir hilal gibi kaşları çatık ve kararlı.
Mustafa Kemal'i görüyorum düşümde,
Biraz solgun, biraz da içten kahırlı.

Mustafa Kemal'i görüyorum düşümde,

Nerede kalmıştım, bilmiyorum,
Hatırladıklarım,unuttuklarımın sadece bir halkası.
Umutlar, hayallerde kurgulanalar;
Gerçek yaşamda beklentilerin bir yansıması.
Zihnimde beliren çizgi, sardı etrafımı,
Dünyamda oluşturdu bir Ekvator yayı.

Birgün daha düştü geçen ömürden,
Hayatı, geçen günlerden anlayamadım
Birgün daha eklendi kederli günlere,
Mutluluğun sırrına vakıf olamadan.
Sıcacık hayaller içinde buz tuttu yüreğim,
Sığınacak liman, sığacak umman bulamadım.

Bir çeyrek asrın yorgunluğu var üzerimde,
Hangi gölgede dinleneceğimi bilemiyorum.
Sürekli savuruyor rüzgarın beni,
Hangi limana demirleneceğimi göremiyorum.
Geçiyor üzerimden çığlık çığlığa martılar,
Seni fısıldıyor güverteden uzakta kalan şarkılar,