yağmur yağarken ıslak şehrime,
damla damla düşüyor içime yokluğun.
ve ben seni hangi zamanda bırakmışsam
oraya dönüyorum...
birden saplanıyor kalbime derin bir sızı,
gülen gözlerine tutsak bakışlarımla,
Hayat dediğin bir nefeslik tutku
Sonunu bilmeden aldığın bir nefes
Ve sonunu bilmeden verdiğin bir nefesten ibaret
Ama doya doya yaşamak,herşeyinle yaşamak var
Mutlu yada mutsuz, umutlu yada umutsuz
Sonuçta yaşamak bütünüyle sadece bir nefes
Bir elbise bu kadar yakışır ancak,
Ve bu kadar örter kirlerini hayatın.
Nedeni budur,
On iki ayın dokuz ayı kirlenmemin...
Aşk;
henüz asılmayı bekliyordu
senin elinden yüreğimin ilan panosuna...
Ve ben;
meraklı gözlerle bakınıyordum etrafıma...
Tebessüm kadar masumsun…
O yüzden midir bilmem dudaklarında gülüşler bu kadar suçsuz ve bu kadar savunmasız...
Asi bir rüzgar dolaylarında sallanan bir yaprağım
Ne zaman düşerim, ne kadar zaman dururum dalımda
Ve sen ne kadar daha esersin hırçın bir kasırga tadında
Aslında ben bir yaprağım, düşmek benim kaderim olsada
Güzel olan direnmek, dayanmak, sonuna ulaşmak
Günden güne beni ilmik ilmik söken
Bir karamsarlık batağındayım
Çırpınmak mı yoksa sonuna dek direnmek mi
Çözümüne uzak bir denklemin en başındayım
Hayatın anlamı hep acı çekmek mi
Yoksa ümit bezeli bir düşmü kurduğumuz
kanayan bir yaraya merhem,
ya da geçmesini istediğin bir acının ilacı değildi zaman..!
zaman;
sırf gözlerine daha fazla bakabilmek için çabaladığım sürenin adıydı,
Kartpostal tadında bir ev ve yemyeşil her yer...
Doğanın sessizliğinde derenin melodisi karışıyor havaya.
Ve sen hiç olmadığı kadar yakınımdasın,
Sanki yüreğimin içinde atıyorsun bu gece.
Hangi tarafa baksam sen varsın.
gözlerin diyorum sevgilim, gözlerin...
içinde binlerce okyanusu barındıran,
beni kıyılarına tutsak eden gözlerin...
ki o gözler;
hayat girdabından kurtulmak demek,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!