Sizde kanun bir yanlış iki doğruyu götürür,
Allah Kulun bir doğrusuna bin yanlış sildirir.
Kurandaki ayetler hak şeriati bildirir,
Kanun adalet dediğiniz ayak altında gezinir.
Allah kanununu yok sayan sonun kafirliktir,
Gün ayı çekip, değiştir arala,
Günü aya ayı güne sırala.
İki lakap arasını karala,
Karanlıklar kimin Aydınlık kimin.
Hâdi askeri de sırrı arala,
Şeyh alimler parasıyla mürit topluyor,
İnsanları kandıranlar vicdan yokluyor.
Güçlü olan güçsüzlere oku saplıyor,
Karekterini cüzdana, sığdıran insan.
İnsanlar meşhur olmak için yarışıyor,
Dünyayı, lal ettiler,
Şeytanı, yar ettiler.
Nefsin elinde hançer,
İmanı katlettiler.
Oklar kırık, yay çıkık,
Bağlarım üzüm doldu,
Bakmayınca çöl oldu.
Ey dünya ömrüm soldu,
Kazma kırık bel bükük.
Eli toprağa vurdum,
Bahçelere sebze ektim,
Ter akıttım emek çektim.
Bazı zaman ağaç diktim,
Kazma kürek yedi turab.
Taş topladım tarla sürdüm,
Fani dünya nimeti, zehir oluyor,
Bak yüreğim yorgun, yorgun soluyor.
Yaşayan aç susuz, çocuklar varken,
Gözlerime uyku değil, yaş doluyor.
Kimisi yıkılmış, evlerde yaşar,
Evinde huzur yok, haram sarmış yuvası,
Hırsızın dünyada, elbet olur villası.
İmansız kafirin, yüksek olur havası,
Kıbleye ters dönmüş, kabul sanır duası.
Bunlar meymenetsiz, dili vardır lisandan,
İnsanlar dünyada, ederi kadar eder,
Zalimler yaptığının, bedelini öder.
Ey kafirler bu dünya, artık size keder,
Kim Müslüman olmazsa, bu dünyadan gider.
Anne bebeği, enkaz altında gördüm,
İnsana dost dedim, hatırımı bilmedi,
Dost elimi uzattım, samimi görmedi.
Hepsi sever göründü, lakin sevmedi,
Kırk iki yıl ömrüm, dost bulmaya yetmedi.
Kendi kurnaz olur, seni enayi bilir,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!