Etme dünyayı saltanat,
Bir at iner tam kırk kanat.
Bak dünyaya kainata,
Yaratanda büyük sanat.
Üç bin ilim bak dünyada,
Dünyayı han eylemiş hanlar hancıyı kul eylemiş,
Önceden dergahlar nur idi bak şimdi kir eylemiş.
İnsan olanı sarmaz saramaz ki kara zincirler,
Karanlık olan zindan hücreleri kara eylemiş,
Durduramaz beni hain zalim kafir dingilleri.
Zinakar kadınları sürdüler meydanlara,
Şeriat diyenleri, attılar zindanlara.
Kafir olanın bile, kıldılar namazını,
Tabutta taşıdılar, koydular mezarlara.
Tapan taptı, paraya, pullara, mumyalara,
Doğru söyleyeni, deli yaparlar,
Kafiri övene, nutuk yazarlar.
Ecel gelip çatar, toprak kazarlar,
Şeriat? yok sayan, kafir insanlar.
Kafir olanı, kefene dürerler,
Sırrı aldım sarmaladım,
Kazdığım toprağa gitti.
Allah beni dergahında,
Bir tahta, padişah etti.
Yedili zümre sağımda,
Tesbih bacak arası, tutmak büyük günah,
Allah ismini zikrettiğini unutma.
Ne dizine doğru koy, ne yana doğru tut,
Tesbih sağ elde tut, kalbe götür öyle çek.
Allah isimi, belden aşağa söylenmez,
Derya üstünde, giderim engine,
Merhamet fakire, acı zengine.
Kul var dayan, o İlmin direğine,
Kalbimi boyadım, İslam rengine.
Ey İmam Hüseyin, dayandım kana,
Kullar hayran olur, yüce hakkın yoluna,
Lakin erişilmez, yaradılış sırrına.
Herkes severim der, dilde olmaz fırtına,
Kalbinden Allah diyen, kuldur Allah'a kul.
Yeni hırka giysende, toz vurur sırtına,
Sevemedi bir türlü sevmeyi bilmeyenler,
Kalpteki serveti mücevveri görmeyenler.
İnsan kalbi inci, incileni sezmiyenler,
Sevmeyi bilmeyen, kalbiniz neye yarar ki?
Bayrak nedir neden kükrer üst insan üstüne,
Kafirler tok gezerken, hep Müslüman açtı,
Gözümden akan yaş, yürekte dolup taştı.
Kimisi kalem kaş, kimisi hilal kaştı
Müslüman şehit düştü, kan çizmeyi aştı.
Yıkılsın kahpe düzen, eğilsin pis başlar,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!