Dünya trenine bindim, karanlıkta durdum,
Fani dünya inan, sana tapanlar duydum.
Dostluğu para da, sevgi pazar da buldum,
Beni bana bırak artık, ey yalan dünya.
Hiç kimse anlamaz, benim garip halimi,
Herkes boşa konuşur, dikili heykel büstünde,
Hangi baş belasının, mermi izi var göğsünde.
Doğruları itemezsin, sen elinin tersiyle,
Beni devirecek güç, yoktur dünya üstünde.
İster beni zindana at, ister dünyayı çağır,
İnsan dedim değer verdim,
Oda beni sever dedim.
Her kadını anne bildim,
Beni kimse anlamadı.
Dost dedim arkadan güldü,
Deli doluydu kimseye eyvallah etmezdi,
Herkese koşar, dost, düşman kuyuya itmezdi.
İster feriştahın oğlu olsun dinlemezdi,
Benim babam böyleydi, namertleri sevmezdi.
Açık konuşur, lafını kimseden çekmezdi,
Neden sevdaya asi bakarım,
Aşkı ve hasreti, içimde yakarım.
Bir ırmak gibi her yöne akarım,
Neden yağmur yağdırır, benim gözlerim.
Huzur vermiyor insanlık bana,
Dostlar benim kalemim incedir,
Hakkı bilir hep hakkıyla yazar.
Bak? Yanlışı yazarsan kırılır,
Hep doğrunun yanın da o durur.
Boynunu eğmez ki hiç kimseye,
Bir sevdanın yağmurunda, ben hep ıslandım durdum,
Onlar hep güneş oldu, ben karım, eriyen benim.
Bu yalan dolu âlemde, onca sevenler gördüm,
Benim kalpte ki sevgim, üç günlük, beş günlük değil,
Hasret rüzgârları şu kalbime, estikçe esti,
Uyuduğumda gelip yanıma yatan,
Omuzumun üstüne boynunu atan.
Sevgimi anlayıp sevgisine katan,
İnsana benzemez benim Şirin kedim.
Tam bir oyun ustası yerinde durmaz,
Allah biliyor ki? Ben kendimden eminim,
Ey dağ kuş ovalar, söyle nasıl sevinim.
Ey Rabbim aşkınla, mağaralardan inim,
Allah Kuran Peygamberdir, benim yeminim.
Dünya gelse ne yazar, yerim Hakk safıdır,
Ben Ay'ı giyinik görür,
Sen çırılçıplak görürsün.
Benim yolum hep yokuş,
Sürüm sürüm sürünürsün.
O Çıplak ayaklarını,
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!