Zeki Günay Şiirleri - Şair Zeki Günay

Kafirin yolundan, yürürse millet,
İster ezan, ister çan sesi dinlet.
Her türlü kafire, musibbet illet,
Allah? kafir, şeytanı eder zillet.

Kafir nutuk atar, sapkınlar azar,

Ramazan gelip gider, bayram gelir,
Ancak kıymetini, salih kul bilir.
Allahla bayramlaşan, kul sevilir,
Ramazan bayramın, mubarek olsun.

Anneni, babanı, bayram gibi sev,

Hadi erken kalkalım vakit tan yelidir,
Abdest alalım yolumuz Allah yoludur.
Camide bekliyor Rabbimiz ve melekler,
Bugün Allah ile bayramlaşma vaktidir.

Yıkanın giyinin en temiz elbiseyi,

Diyardan diyara, etseler seni sürgün,
Üzülme kaderin, değişir elbet bir gün.
Ne zaman değişir, diye kul sorma sakın
Belki bugün, belki yarın, belki öbür gün.

Kul güçlüyüm derken, dön bak mezar taşına,

Dünya üzerinde, yürüyüp gidiyoruz,
Sandal mıyız kürek miyiz, belli değiliz.
Bir günah çukuruna düşmüş insanlar,
Kukla mıyız, kul muyuz belli değiliz.

Meyve bahçelerimiz, yalanla büyümüş,

Hakk bilmez dinsiz imansız kulları gördüm,
Hareketsiz halsiz nice putları gördüm.
Hakk aşkıyla çağlayan deryayı gördüm,
Ben beni bilmezken, ben bende beni gördüm.

Musa yol giderken Hakk bir Asa'sı olur

Ben bir Bosnalıyım aslımı inkâr etmem,
Türk’ün şerefini ve şanını asla itmem.
Her söylenen söze ben kulağımı dikmem,
Ben bir Bosnalıyım, kimseye boyun bükmem.

Türklerin yedim yemeğini içtim suyu,

Artık sabrım kalmadı yetti bu canıma,
Kime dostum dediysem, el vurdu kanıma.
Onca yıl sahip çıktım vatan bayrağıma,
Benden buraya kadar, yollar açık olsun.

Hayatta kardeş kanı, dökmedim dünyada,

Dünya da onca dostum diyenleri çok gördüm,
Ne bileyim gardaş dost sandım dostçana övdüm.
Bunlara kızdım da şu seven kalbimi dövdüm,
Söyle nasıl inanayım, ben dostum diyene.

Düşenleri kaldırdım da ben merhamet ettim,

Güzelim der övünürsün,
Sultanlığa bürünürsün.
Bir gün sende sürünürsün,
Ben güzelim deme bana.

Sen mi güzelsin baksana,