Zeki Günay Şiirleri - Şair Zeki Günay

801) KULA HASRET DİVANEDEN,
ŞAİR SÖZ YAZAR OLAMAZ.
ALLAHSIZ OLAN RİYAKAR,
BÖYLE ŞİİR SÖZ YAZAMAZ.

802) VER VERECEKSEN CEZAYI,

851) UMUDUNUZU EN KAYBETTİĞİNİZ ANDA ALLAHTAN BAŞKA HİÇ DOSTUM YOK DEDİĞİNİZ ANDA SİZE DÜŞMAN OLAN VE SİZİ DÜŞMANLARINIZ YIKMAYA GELDİĞİNDE SİZ DÜŞMANLARINIZLA MÜCADELE EDERSİNİZ. DÜŞMANLA ŞAVAŞIR ÖLÜMLE YAŞAM ARASINDA YARALI BİR ŞEKİLDE KALIRSINIZ UNUTMAYIN İŞTE O ZAMAN ALLAH ÇOK DEĞERLİ BİR KULUNU EN ZOR ANINDA SANA DOST OLARAK GÖNDERİR. O DOST ÖYLE BİR DOSTTUR Kİ? NİCE DOSTUM DİYENLERDEN YÜZ BİN KAT DAHA DOSTTUR.

852) MADENİ PARANIN İKİ YÜZÜ VARDIR,
BİRİ YAZIDIR DİĞERİ TURADIR.
YAZIMI TURAMI SEÇİMİNİ YAPARSINIZ,
YOLUNUZA ÖYLE DEVAM EDERSİNİZ.

901) HER DOĞRU HER YERDE SÖYLENMEZ DİYORSUN,
LAKİN HER YALANI HER YERDE NİYE SÖYLÜYORSUN.

902) RABBİM YETMEZ BU YANGIN,
YANDIR BENİ SEN YANDIR.
İZZETİ DERGAHINA,

951) TAKILMIŞLAR ŞEYH'İM DİYEN MERKEPLERİN PEŞİNE SİZLER NASIL BİR BEYİNSİZ ADAMMIŞSINIZ ANLAYAMADIM. EHLİ SÜNNET ŞERİATÇİYİM DİYENLER BİLE BİRBİRİNİ SATIYOR NASIL BİR MAYANIZ SÜTÜNÜZ VAR ANLAYAMADIM. ÇOĞU KİŞİ ŞİMDİDEN ALLAH'A SIRT DÖNMÜŞ. SIRTLARI SIVAZLIYANLARI ANLAYAMADIM. HERKES ALLAH DER LAKİN SECDEYE VARMAZ DİLDE ALLAH DİYENLERİ ANLAYAMADIM.

952) HA ŞEYTAN HA ATATÜRK
İKİSİ DE AYNI KILAVUZUN ÇOCUĞU.

953) DOĞRUYU SÖYLEYEN İNSANIN,

981) ŞERİAT ALLAH KANUNU,
KURAN GÖSTERİR YOLUNU,
DÖNÜŞ YANLIZ ALLAHADIR,
İNKARCI BİLMEZ SONUNU.

982) Türk'ün şan şerefini, Allah bilirken,

1001) Evlatı büyütürsün,
Ahlakı veremezsin.
Bir gün ölüp gidersin,
Cennete giremezsin.

1002) Hep güzel söz duyacak değiliz ya bu dünyada,

1071) DOSTLARA SORDUM BİLMECE, ,
GÖLGEM DER, DOST DOĞRU GİDER.
İKİ MESAFE ARASI,
BİLİNMEZ KAÇ SAAT EDER.

1072) SAVAŞIN GÖLGESİNDE,

1141) Allah der kuluna ikra ey kulum ikra,
Kul der ki? Rabbe, amenna saddakna zikra.
Ey Alak suresi, kafire Kuran fıkra,
İki dağ arası, gelen orduya şükran.

1142) Bak Afkan Suriye Ey Şam Filistinde kan,

1261) Çölde çocuğu bekler, aç mı aç akbaba,
Müslüman ölürken, Müslüman kulda baba.
Sorarım size ey ana baba olanlar,
Bu nasıl bir evlat bu nasıl ana baba.

1262) Parçalandı yüreğim, sustuğum kadar,

1301) Sonbaharda düşer her yaprak,
Mümin akıllı kafir ahmak.
Bu dünya çok döndü artık,
Vurmak lazım dünyaya tokmak.

1302) On iki yıl savaştım,