Zeki Çalar Şiirleri - Şair Zeki Çalar

Ben bir garip yolcu olsam,
Yollarda seni ararım.
Her gönülde bir yer bulsam,
Kullarda seni ararım.

Güzellikten ilham aldım,

Otobüs durağında, bakıştık gözler yaşlı,
Çıktım gurbet yoluna, elveda hilâl kaşlı.
Otobüsler ve yollar, ayırdı ikimizi,
Aylar, yıllar geçmeden, kavuşturur mu bizi?

Hareket saatinde, son defa el salladım,

Tadını bilirim, doyamam sana,
Seni çok severim kuru fasulye.
Karnım tok olsa da, kıyamam sana,
Seni çok severim kuru fasulye.

En sevdiğim yemek fasulye derim,

Keldani saçtan muaftır,
Saz çalması bir tuhaftır.
Vallahi benden de saftır,
Tavuk iste, kaz veriyor.

Bıyıktan kıl üretelim,

Elâ gözlerini sevdiğim dilber,
Hasret ateşinde yandırma beni.
Ben umut peşinde koşar giderim,
Her yalanı gerçek sandırma beni.

Var mıdır dünyada hiç baki kalan?

Sitemli sözlerin bal gibi gelir,
O suskun dillerin incitir beni.
Sesini duymazsam yüreğim erir,
Sedasız hâllerin incitir beni.

İnsanı yaşatan sevgiymiş meğer,

Bir fidan dik, dibini sula,
Gözün gibi bak, büyüt.
Filizlensin dalları,
Yapraklarla donansın.

O fidanı öyle bir büyüt ki;

Küçük fırtına
Koskoca bulutları
Yükler sırtına.

Küçük fırtına
Denizden konuk gelir

Milas'ın yaylaları
Kekik kokar dağları
Anlatsam roman olur
Çektiğim sevdaları

Bahçeden gülün geldi

(Değerli Şairimiz Sayın: Güzide Taranoğlu'na)

Sana sığınırım şiirlerimle,
Bana da, kalbinde bir yer aç anne.
Gönlün hep söylesin, kalemin yazsın,
Yavru şairlere ışık saç anne.