Zeki Çalar Şiirleri - Şair Zeki Çalar

Bahçede sebze,
Ağaç dalında meyve;
Köy güzelliği.

Yayıkta ayran,
Sac üstünde bazlama;

Isınır havalar, uyanır toprak,
Kırlar çiçeklenir, dağlar renklenir.
Serçeler neşeli, bülbüller şakrak,
Bahçeler renklenir, bağlar renklenir.

Tabiatta neşe, sevinç izlenir,

Göbek bağın kesildiyse,
Ağla coşa coşa bebek.
Alnına ne yazıldıysa,
Elbet gelir başa bebek.

Doğduğun an ters tutarlar,

Şairin zırtapozu,
Kadehle verir pozu.
Ne düş der, ne de hayal,
İmgedir onun kozu.

Eros'u iyi tanır,

Tek ayak üstünde kırk yalan attı,
Hep masal anlattı senin gibiler.
Her gelen, gideni mumla arattı,
Anamı ağlattı senin gibiler.

Her yerde üçkâğıt, her yerde hile,

Ne kıyalım, ne soyalım,
İnsana saygı duyalım.
Güzellikler bizim olsun,
Haydi şiir okuyalım!

Şiir bizim ilâcımız,

Bayrağa sarılı naaşın geldi,
Uyan da yaranı saralım oğul.
Teselli etmeye yüzbaşın geldi,
Askerce selâma duralım oğul.

Hainler kuruyor Sevr hayalleri,

Ne şiirle akan ses,
Ne şarkıyla yakan ses.
Seslerin en güzeli;
Sevişirken çıkan ses.

Ne çocuk bıcırtısı,

Her şeyi bilirsin, akıl verirsin,
İşçiye, memura para yok dersin.
Yağdanlık efendi, çok affedersin,
En çoktan, en azdan haberin yok mu?

Biraz ukâlasın, biraz da pişkin,

Gökyüzünden rahmet yağar,
Düşer yağmur damlaları.
Caddelerde su birikir,
Şişer yağmur damlaları.

Her çukurda gölcük olur,