Kalbimde bir sızı
Çevreme bakınıyorum,
bulmaya çalışıyorum
Kalbimde ki sızının nedenini
Sorguluyorum kendimi
Gözlerim arıyor birilerini
Fırtınaya karıştım
Alp dağlarından savrula, savrula
Toroslara ulaştım
Gülüşün
Göz bebeklerinden
Kızıl ırmağa akıyor
Kalemim sana diyorum
Sana emir veriyorum
Yaz ustama yaz bir yorum
Alın terimi dök kalem
Satır satır karaladım
Kaplan ile geldi güzel mutluluk
Bulunmuyor hani o eski dostluk
Varlığına ihtiyacım var şu sıralar
Aramızdan çekip gittin ansızın
Yaşamıştın dolu, dolu bizimle
Kazma sesi çınlar zorlu madende
Çalışmıştı evlat orda dedende
Şimdi yer altında çalıştın sende
Kara elmas ağıt oldu sardı yas
Önlem almaz oldu patron orada
Kara günü sorma bana
Ak günleri göreceğiz
Halk uyansın uykusundan
İktidara varacağız
Rengi solmaz çiçeklerin
Kurtlar kaptı seni dağın yollunda
Uluşurda karabaş köpekler anam
Kargalar dolmuş kuzunun başına
Kuzusuna meller durur koyunum
I
Bakıyor bakarken kaşlarını catıyor
Ana dolumun toprak kokusu var
Soran yoktu yazdığını
Üfleyerek sardığını
Evir çevir aldığını
Kabul olacak duası
KAFİR
İblis insan görünümlü
Başını seçdeye koydu
Dua için yüz yıkandı
Kafir o kurşunu koydu
KIRBAÇLAMAK DÜNYAYI
İlk bakışta Yusuf Ter’in öyküsü bildik bir serüveni anlatıyor gibi; ücralardaki “bizim köy”lerden birinde doğmuş Ter, yoksulluk ailesiyle birlikte onu yaban ellere savurmuş, hasret, baskı, yoksulluk, çileler üstüne çile O’nu Düş ülkesinin ezgilerine vurmuş, oradan da duygul ...
DOST YUSUF
“Güzel insan Yusuf Ter’e”
Yıllardır hep doğru yazdığım için
Nedendir hep beni suçlarlar Yusuf
Düzenin hilesin sezdiğim için
İdama bizlerden başlarlar Yusuf
Şöyle düşünürüm olan çok acı
Tilkiye vermişler krallık tacı
Bu düzende meyve veren ağacı
DOSTUM YUSUF TER
1970 de Kozanlı’ nın, İmranlı Köyünde Dünyaya gelen Yusuf Ter, küçük yaşta babasının işi gereği İsviçre’nin Basel kentine gider. Bu göç esnasında eğitimini de İlkokul dördüncü sınıfta bırakır bir daha okula devam etmez. Fakat, İlkokulu bile bitiremeyen Yusuf Ter, boş durmaz, ...